De allerbeste bartenders op bezoek in het Krasnapolsky

'Welkom!" zegt een meisje dat alleen twee stroken stof draagt als topje. En nogmaals: "Welkom, bij The Woodford Alliance."

Het meisje bij de garderobe zegt, en draagt, precies hetzelfde. Ze zwaait mijn jas op een hanger. Dat moet tape zijn, dat kan niet anders. Maar waar? En hoe? En auw?

Op de mat van de ingang staat het nog een keer: The Woodford Alliance. Hoog tijd toch eens iemand te vragen.

Woodford is dus een merk bourbon en nu is er een alliantie met The Tailor, de hotelbar van het Kras­napolsky, en Sager + Wilde, een top-cocktailbar uit Londen. Een paar maanden geleden zijn een paar bartenders van The Tailor in Londen gaan shaken, en vanavond zijn er twee uit Londen deze kant opgekomen.

Een wedstrijd is het niet, maar stiekem toch wel een beetje.

De shakers van Sager + Wilde dragen een stijlvol slagersschort, die van The Tailor hebben, heel geinig, een meetlint om de nek. Ik zeg bij voorbaat: gelijk spelletje, en meedoen is belangrijker dan winnen.

De bar is flink vol en dat op een maandagavond. Dat betekent dat er veel horecavolk is, op hun vrije avond. 'Mensen uit de industrie' heet dat, maar dat is van de laatste tijd.

"Om ons heen staat de helft van de Nederlandse barscene," zegt Niels van Horssen, manager van The Tailor.

Ik kijk om me heen. Jonge mannen vooral, veel mooiboys ook. Allemaal jongens bij wie je met alle liefde meteen wilt bestellen, op die paar met een knotje na dan.

Van Horssen wijst bartenders aan die hoog eindigen op NK's en WK's en hij somt de nominaties en prijzen op die The Tailor in de korte tijd dat de bar open is al heeft gewonnen.

Jawel, maar - even plagen - in de wereld van cocktailbar- en personeel zijn er meer WK's en categorieën dan in martial arts.

Van Horssen: "Over het algemeen zie je toch steeds dezelfde mensen. In Nederland zijn er vijf die erboven uitsteken."

Of alleen al de man achter de bar vanavond. Marcis Dzelzainis, nummer vier van de wereld. "Die jongen krijg je echt niet zo makkelijk binnen. Voor ons zijn dat rocksterren."

Ik kijk naar Dzelzainis. Geen sikje, geen knotje, geen gekkigheid. Op straat zou je hem zo voorbij lopen. Maar de man schenkt een uitstekende Lost Cause.

Soepel beweegt hij zich achter de bar, altijd een genot om naar te kijken. Als hij door zijn knieën zakt, zie ik een klassiek bartendersdecolleté, maar ditmaal van een rockster, ik maak weer dingen mee.

Straks mijn jas halen.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl