Dak gaat eraf bij feest voor verstandelijk beperkten in Disco Dolly
In Disco Dolly was donderdagavond een feest voor mensen met een verstandelijke beperking. De polonaise liet amper een halfuur op zich wachten.
Sam Jelsma (24) is gek op dansen, en heeft een choreografie bedacht op Let it go uit Disneyfilm Frozen. Als dj Sidney Still het nummer inzet, is de dansvloer van hem. Met gespreide armen, bloedserieuze blik en zijn soepele, snelle passen walst hij door Disco Dolly.
Buiten in de Handboogsteeg begint de avond al even bijzonder voor de huisgenoten Sara van Ketel (29) en Dhammika Smit (30). Met glinsterende ogen staan ze op de rode loper voor het danscafé. Voordat de dames naar binnen gaan, worden ze uitgebreid geïnterviewd door de aanwezige journalisten. Ze hebben er zin in, maar zenuwen zijn er ook. Van Ketel: "Ik vind het heel spannend, want ik weet niet echt wat ik kan verwachten. Mijn broertje gaat altijd naar Disco Dolly, maar ik ben er nog nooit geweest." Of ze van dansen houdt? "Jááá! Vooral van streetdance en hiphop."
André Hazes
Eenmaal binnen is van die zenuwen niets meer te merken. Sidney Still zweept het publiek flink op. "Guus! Guus! Guus!" roept hij door de microfoon, net voordat hij Per spoor (Kedeng kedeng) van Brabants bekendste zanger uit de speakers laat knallen. Een feestje maken, dat kunnen de dertig feestgangers wel. Iedereen gaat mee in de polonaise - amper een halfuur na aanvang.
Wie vooral van zingen houdt, kan boven in de bar terecht, waar een karaokeset staat. Altijd goed. Sjors Duivenvoorden (27) is er niet weg te slaan. Met alles wat hij in zich heeft zingt hij Bloed, zweet en tranen van André Hazes. Zijn favoriet, zegt hij naderhand. "Ik weet niet echt waarom, ik vind het gewoon mooi." Dan is het gesprek voorbij: de volgende 'knaller' wacht alweer. Dromen zijn bedrog van Marco Borsato.
De organisatie van het feest is in handen van negen studenten van de HvA. Voor hun minor moesten ze 'iets' organiseren. Zo ontstond het idee voor feest voor mensen met een verstandelijke beperking. "Er is in Amsterdam eigenlijk heel weinig voor deze doelgroep," zegt Roos Vos (23). "Als er al een disco wordt georganiseerd is dat meestal in een buurthuis, maar nooit in een club in het centrum van Amsterdam."
Saamhorigheid
Of het voor herhaling vatbaar is? Als het aan de vriendinnen Smit en Van Ketel ligt wel. "Het is fantastisch," zegt Van Ketel, die even aan het bijkomen is van het fanatieke dansen. Ook Smit zou graag nog een keertje terugkomen. "Vooral de saamhorigheid is leuk," zegt ze. Ze vertrekken snel naar boven voor nog een karaokenummer. Smit weet al welke: My heart will go on van Céline Dion. Haar lievelingslied, waarvan ze elk woord uit haar hoofd kent.
Het bleef nog lang onrustig in Disco Dolly.
Wekelijks een overzicht van de nieuwste hotspots, uitgaanstips, films en restaurants in je mailbox? Schrijf je dan nu in voor de Stadsgids-nieuwsbrief van Het Parool.
