Broers

In 2012 regisseerde Bram Schouw de NTR Kort! Sevilla, over een prille tiener die met zijn oudere, charismatische broer en diens vriendinnetje naar Sevilla reist. De fraaie roadmovie leverde Schouw het Gouden Kalf voor de beste korte film op; scenarist Marcel Roijaards won de Zilveren Krulstaart.

Het bijzondere kleinood kan in retrospectief worden gezien als voorstudie van Broers, de eerste lange speelfilm van Schouw en Roijaards, waaraan werd meegewerkt door onder meer dezelfde producent, dezelfde cameraman en dezelfde componist, maar waarin de hoofdrolspelers zijn vervangen.

Treffende karakterschets
Aan het begin van Broers wordt dichter Jan Emmens geciteerd: 'Hoe komt wie vliegt ooit tot bedaren, en wie niet vliegt ooit van zijn plaats?' Het is een even beknopte als treffende karakterschets van de broers Alex (Niels Gomperts, eerder te zien in Lena en Penoza) en Lukas (Jonas Smulders; bekend van Silk road, Jongens en Geen koningen in ons bloed, die hem een Gouden Kalf opleverde).

De eerste - de oudste - is een rusteloze, charismatische losbol; de tweede een zachtaardige, dodelijk verlegen muurbloem. Zonder dat precies duidelijk wordt waarom beginnen de tegenpolen aan een ongewisse reis.

Net als Sevilla moet het fragmentarische, niet-chronologische Broers het meer van de sfeer dan van de plot hebben.

Escapistisch-romantisch sfeertje
Onderweg naar Frankrijk sprokkelde cameraman Jasper Wolf talrijke feeërieke, in tegenlicht badende shots bij elkaar; ook het geluidsontwerp en de muziek van Rutger Reinders dragen bij aan het escapistisch-romantische sfeertje.

Gaandeweg beginnen de herhalingen en melancholische flashbacks echter een tikje pretentieus te worden. In de tienminutenversie was het gebrek aan plot juist de kracht, in deze een uur en veertig minuten durende combinatie van roadmovie, karakterstudie, coming-of-agefilm en noodlotsdrama breekt het de film na verloop van tijd toch enigszins op - ondanks het liefdevolle vakmanschap en het oog voor detail van de makers.