Blozend ongemak bij de bar dankzij Chantal Janzen

Ik zie een schaal met worst voorbijkomen. Noem het beroeps­deformatie, maar mijn eerste ­reactie is toch: dat kan niet waar zijn - niet hier tussen de Instameisjes. Het zijn vast rode bloemetjes met een vulling van het een of ander, of een koolsoort of anders een superfood die mij tot deze middag is ontgaan.

Overigens moet ik ook echt nodig een nieuwe bril. Maar van dichtbij lijkt het op die schaal nog steeds heel erg op vlees.

De ober: "Dat is bresaola, fijn gesneden rundvlees."

Het voelt als een geruststelling, al ontkom ik niet meer aan sterkere brillenglazen. Ik ben bij de launch van de nieuwe Talent Foundation van Chantal Janzen in de Amstelpassage van CS, altijd een lekker urgente vibe.

Ik ga aan de bar zitten wachten. Een jongeman naast me begint een vrolijk gesprek.

"Jij lijkt wel een undercover. Je zit daar van een afstandje toe te kijken en dan schrijf je, bang, bang, bang, een superkritisch stuk."

Ik vertel dat dat allemaal wel meevalt en hij nodigt me uit in zijn pop-upstore, pal naast de presentatieruimte. Een kledingzaak met een kleine skatebaan binnen. Klinkt goed, en het gaat om nieuw talent vanmiddag, dus ik beloof dat ik na de presentatie even naar zijn winkel kom kijken.

"Dope," zegt hij, twee keer. Die kan ik in mijn zak steken.

Janzen begint met haar praatje. Talent moet gezien worden, hoor ik, en precies dat doet &C. Tenslotte komt daar ook de naam vandaan, &C, spreek uit: and see. Het klinkt allemaal volkomen ­logisch. Dat talent kan een fotograaf zijn, een illustrator, een ontwerper, een dichter, een muzikant.

Janzen: "Het gaat om talent. En het is niet aan leeftijd gebonden. Dus Hans, misschien ook iets voor jou." Voor alle zekerheid wijst Janzen er ook bij.

Ik sta net rustig achteraan bij de bar. Allemaal verbaasde meisjes draaien zich om. Janzen gaat nog even vrolijk door. "Kijk, Hans wil nu het liefst in een gat in de grond zitten."

Het ongemak spat van me af, ik kan niet uitsluiten dat ik bloos. Mooi werk, &C. Janzen stelt het nieuwe talent voor en daarna lopen we allemaal naar de pop-up-Talent Store. Daar spant nu nog een roze lint voor de ingang.

Onderweg komt ze nog even van dichtbij kijken of het potje zieken is geslaagd. Ik moet dat bekennen.

Janzen: "Zó makkelijk altijd, hè. Iemand uit het publiek eruit pikken." Als een highschool bully, ja.

"Echt, hè." Zijn wij ook weer bijgepraat.

In de &C Talent Store hebben ze een schaar en ook is er confetti.

Tips? Mail naar schuim@parool.nl