Amsterdam wacht slotsprint in race om Medicijnagentschap

Nederland was liefst vandaag, op een bijeenkomst van EU-ministers van Europese Zaken in Luxemburg, al tot een shortlist gekomen, maar dat is niet gelukt. De lidstaten, aldus de Estse onderminister van Europese Zaken Mati Maasikas, beperkten zich 'tot een uitwisseling van standpunten'.

De volgende etappe zijn de staats- en regeringsleiders. Die gaan zeker de wandelgangen benutten om op hun najaarstop later deze week in Brussel steun voor hun kandidatuur te zoeken.

Op een nieuwe ministersbijeenkomst op 20 november moet dan het besluit vallen. Voor Nederland pakt dat om één reden slecht uit. Als de strijd op zijn hoogtepunt komt, zit Nederland net met een splinternieuwe minister.

Troef
Toch denkt Nederland heel goede papieren te hebben om het agentschap, met 900 man personeel en tienduizenden bezoekers per jaar, op de Zuidas te krijgen. Daarbij staan de belangen van de 500 miljoen Europese medicijnconsumenten voorop, aldus demissionair buitenlandminister Bert Koenders en Ema-'ambassadeur' Wouter Bos in Luxemburg.

"Het Ema bepaalt hoe snel medicijnen op de markt worden toegelaten maar ook als bijvoorbeeld een medicijn onveilig blijkt, hoe snel het weer van de markt kan worden gehaald. Als een ander land zo'n verhuizing verkeerd aanpakt en zo'n procedure vertraging oploopt, dan speel je met het lot van patiënten," aldus Bos.

De troef van Amsterdam is volgens hem dat het een verhuizing kan aanbieden waarvan het Ema niks merkt. "Ze trekken op vrijdagmiddag in Londen de deur achter zich dicht en op maandagmorgen gaat die in Amsterdam weer open."

Continuïteit
Het tweede sterke argument is dat Amsterdam als vestigingsplaats bij het Ema-personeel zelf zó goed ligt, dat zeker 65 procent meeverhuist. Ook dat is voor de continuïteit van de medicijnvoorziening uiterst belangrijk, aldus Bos. "Er hoeven maar één of twee hooggekwalificeerde mensen te zeggen: ik ga niet mee, en dan ligt zo'n procedure (voor toelaten of terughalen van medicijnen - red.) meteen op z'n gat. En betaalt de patiënt de prijs."

Het argument van vooral Midden- en Oost-Europese landen dat zij qua agentschappen sterk onderbedeeld zijn, mag volgens Koenders niet doorslaggevend zijn. "Het mag geen winst- en verliesrekening zijn. Het gaat niet om een politieke trofee, maar om een goede geneesmiddelenvoorziening."

Barcelona Eerder al bleek uit zowel een objectieve beoordeling van biedingen door de Europese Commissie als onderzoek onder het Ema-personeel dat Amsterdam op een groslist van 19 kandidaat-vestigingsplaatsen bij de grote kanshebbers zit, naast Barcelona, Milaan en Kopenhagen. De kansen van Barcelona, de laatste weken vooral in het nieuws door zijn onafhankelijkheidsstreven en grote onrust, lijken sindsdien niet toegenomen, Milaan en Kopenhagen staan er nog steeds.

Koenders, na afloop sprekend van 'een intensieve discussie waaraan bijna iedereen deelnam', was 'hoopvol', omdat veel lidstaten de kwaliteit van de bieding belangrijker leken te vinden dan geografische spreiding van de agentschappen. Koenders: "Ik geef onszelf goede kansen."