All You Need Is Me is een tragische terugblik

In de openingsbeelden van de documentaire All You Need Is Me staat een blonde jongeman in een boksschool tegen een boksbal te beuken. "Als ik werk is het net als een boksmatch, weet je," zegt hij daarna recht in de camera, stotterend, maar vol branie. "Mijn streek is altijd recht vooruit en haarscherp. (...) Je moet altijd op je hoede zijn - met boksen en met verven."

Het leven van de Leidse schilder Aad Donker leest als een schelmenroman, boordevol avontuur, succes, mooie vrouwen, rijkdom, alcohol en drugs. Samen met zijn oudere broers Gijs en Justus sloot hij zich begin jaren negentig aan bij After Nature, de schildersclub van Peter Klashorst, Jurriaan van Hall, Bart Domburg en Ernst Voss ('De belangrijkste Nederlandse kunststroming na Cobra', aldus Klashorst). Met een beurs trokken ze naar New York, waar 'the Brothers Donker' een show kregen in de galerie van de vermaarde Leo Castelli en Aad kennis kreeg aan Amy Stone, de dochter van een steenrijke kunstverzamelaar.

Gek
Via Amy kwam Aad Donker in contact met de rijken der aarde; hij zat aan tafel met Richard Nixon en Jeff Koons en ging naar de film met Elizabeth Taylor. Maar de grote doorbraak bleef uit. En de liefde tussen Aad, die een beetje wilde schilderen en een beetje wilde boksen, en Amy, die verslaafd was aan heroïne en een jetsetleven leefde, raakte bekoeld. Kort voordat de twee zouden trouwen, werd hun huwelijk afgezegd.

Eind 1994 verkaste hij naar Suriname, om à la Gaugain, in een paradijselijke omgeving een primitief leven te leiden tussen de primitievelingen. Aad werd er langzaam 'gek in zijn hoofd'. 1 november 1998 pleegde Donker zelfmoord, hij was pas 31 jaar.

Lefgozertjes
Regisseur Wim van der Aar, die eerder het originele De Van Waveren­tapes maakte, combineert boeiend videomateriaal dat de drie Donkers schoten in hun ateliers en op vernissages met fijne oude home movies van de drie hoogblonde lefgozertjes. In opvallende beeldformaten.

Op de geluidsband blikken Klashorst, beide broers en Amy terug op de tragische geschiedenis. Fantastische anekdotes, met naijver doorspekte verhalen en vage kunstenaars­praat wisselen elkaar af; wat precies wat is laat het amusante rommel­potje gelukkig aan de kijker.