Spoorboekje eerste halve finale Songfestival: de acts beoordeeld

1. Litouwen

The Roop Discotheque
★★★☆☆

Meteen een loeiend malle danspasjesalarm bij dit olijke trio uit Litouwen, waar bananengeel het nieuwe zwart is. The Roop knipoogt wel heel nadrukkelijk naar Blurred Lines (zulk leenwerk kan miljoenen kosten, weet ook Pharrell Williams), maar de plagiaatpolitie is mild vanwege de vrolijke schoudervullingenbonanza op het podium.

2. Slovenië

Ana Soklic Amen
★★☆☆☆

Vintage Eurovisieballade waar de ene modulatie over de andere heen golft. Ook al ouderwets: de permanente dreiging van een o-help-ik-stond-op-mijn-eigen-sleep-ongelukje. Het refrein – Hallelujah! We’re Glorious – valt vast goed bij wie geen fan is van inzendingen 3 en 8.

3. Rusland

Manizja Russian Woman
★★★★☆

Vladimir Poetin verslikte zich in zijn wodka. Had zijn censuurcomité zitten slapen toen deze hymne van female empowerment werd ingestuurd? Omdat in het orthodoxe deel der natie het enige recht van de vrouw nog steeds het aanrecht is, werd Manizja’s oproep je te ontworstelen aan oude rollenpatronen bestempeld tot ‘ondermijning van het traditionele Russische gezin’. Te laat: Manizja doet gewoon mee en heeft een puike act.

4. Zweden

Tusse Voices
★★★☆☆

Zweden scoort al jaren duizelingwekkend goed, mede dankzij een uitgekiend systeem van nationale voorrondes. Maar, is de vraag van dit jaar: zat daar werkelijk niets beter Tusse(n) dan deze blikkerige elektroballade met echorefrein? Voor het eerst in decennia Songfestival wordt het worstelen voor de eindstrijd.

5. Australië

Montaigne Technicolour
★★☆☆☆

Arme Montaigne. In tranen was de zangeres tijdens de persconferentie toen haar werd gevraagd hoe het voelde om als enige deelnemer niet naar Rotterdam te mogen komen. De Australische Sinead O’ Connor doet live-on-tape mee vanuit huis, een ingewikkelde constructie. Nog meer slecht nieuws: ook haar elektrostamper is om te huilen.

6. Noord-Macedonië

Vasil Here I Stand
★☆☆☆☆

Ook in Noord-Macedonië weten ze inmiddels dat in musical overdreven GE-PRO-NON-CEERD word gezongen. De vroegere kinderpopster en latere operazanger Vasil heeft een bombastballade waar je je geen buil aan valt en een mooie, geschoolde stem. Maar ja, die had Bill van Dijk ook in 1982.

7. Ierland

Lesley Roy Maps
★★★☆☆

Er waren jaren dat je de naam Ierland maar hoefde uit te spreken en de douze points rolden binnen. Die tijd is voorbij. Ook Lesley Roy zet de klok niet terug. Met haar opzwepende Maps is weinig mis. Net als met haar fitnessact op de loopband. Maar op deze plattegrond lijkt de route naar succes onvindbaar.

8. Cyprus

Elena Tsagrinou El Diablo
★★★☆☆

Diepreligieus Cyprus trok met houten kruizen en spandoeken naar de nationale omroep toen Elena Tsagrinou tot Eurovisietroef was verkozen. Nederlandse christenen heb inmiddels bezwerend gebed aangekondigd, want zingen over de duivel is in die kringen nog altijd taboe. Terug in 2021 blijkt Elena een fijne Lady Gaga-rip-off te serveren die makkelijk de finale haalt.

9. Noorwegen

TIX Fallen Angel
★★☆☆☆

Extra punten voor durf: zanger TIX openbaart zijn levensverhaal (de ‘TIX’ zijn het gevolg van het Syndroom van Tourette) op het podium. Maar waren daar werkelijk engelenvleugels van het formaat Boeing 747 en een zilveren kostuum uit de verkleedkist van De Toppers voor nodig? En daarbij dan nog een liedje waarbij Shine niet eens zo’n slecht nummer meer lijkt.

10. Kroatië

Albina Tick-Tock
★★★☆☆

Door de roze kolonie op het Songfestival onderscheiden met de award voor de meest appetijtelijke dansers, maar of je daarmee de finale haalt? Tick-Tock – nee, niet over het favoriete sociale medium van uw dochter – is misschien niet origineel, maar kan dankzij z’n hyper­catchy refrein best voor een verrassing zorgen.

11. België

Hooverphonic The Wrong Place
★★★☆☆

Zou Alex Callier van Hooverphonic The Wrong Place hebben geschreven over zijn innerlijke gps? De chagrijnige kopman lijkt verdwaald op het Songfestival. Vorig jaar noemde hij het ‘een circus’ waar hij ‘kwaliteit’ aan toevoegde. Daarna weigerde hij deelname aan de solidariteitsuitzending Shine a Light. De terugkeer van zangeres Geike ‘Zoutelande’ Arnaert bracht hoop, maar een finaleplaats staat op de tocht.

12. Israël

Eden Alene Set Me Free
★★★☆☆

Hoe politiek is het Songfestival als Israël tijdens een nieuwe geweldseruptie de bühne betreedt? Het zou zonde zijn als zangeres Eden, geboren in Jeruzalem, maar met Ethiopische roots, er haar finaleticket door verliest. Want die verdient ze met deze lekkere discostamper en ijlhoge uithalen.

13. Roemenië

Roxen Amnesia
★★☆☆☆

Arme Roxen. Haar stembanden zwabberden tijdens de repetities alle kanten op behalve de goede. Toch is deze Billie Eilish van Transsylvanië zeker niet kansloos. Haar pop met invallende clubbeat is toegankelijk en haar act met mistkanon lekker Oost-Europees mysterieus.

14. Azerbeidzjan

Efendi Mata Hari
★★☆☆☆

Thierry Baudet weet er alles van: een verkeerde verwijzing naar een wereldoorlog en je act scheurt uit elkaar. Zangeres Efendi vermijdt een afsplitsing en kiest voor de zekerheid een gewapend conflict van verder terug in de geschiedenis voor haar in Nederland geschreven bijdrage. Maar toch, hoe smaakvol is een act over een geëxecuteerde spionne met vier danseressen in negligé?

15. Oekraïne

Go_A Shum
★★☆☆☆

‘Dit is een lied over een plant/… /Een welriekende plant/Een grote en sterke, ja, een nuttige plant.’ Jaja, ook Oekraïne heeft nu zijn eigen lofzang over wiedewiedewiet. Go_A bezingt het plezier van het ‘planten’ van hennep. Of gebruikt de band alleen medicinaal? Zangeres Katerina miste een repetitie wegens ziekte, testte negatief op corona en herstelde vliegensvlug om deze geestverruimende elektrotrip live te doorstaan.

16. Malta

Destiny Je Me Casse
★★★★☆

We dromen al jaren van een festival aan de Maltese stranden. Zangeres Destiny, de Lizzo van de Mediterranée, zou voor de eerste Maltese ooit kunnen zorgen met dit retro-fuifnummer dat de tijdsgeest van bodypositivity helemaal aanvoelt. Als het je niet bevalt, dan ben ik weg, zingt ze in de stijl van Netta uit 2018. Winnaar van de avond.