Plus

Soms ongemakkelijk, vaak heel grappig en altijd oprecht: Nina de la Parra maakt het spannendste cabaret van dit moment

De voorstelling van Nina de la Parra (links) wordt door Sanne Landvreugd met haar prachtige saxofoonspel naar een nog hoger niveau getild. Beeld Annemieke van der Togt
De voorstelling van Nina de la Parra (links) wordt door Sanne Landvreugd met haar prachtige saxofoonspel naar een nog hoger niveau getild.Beeld Annemieke van der Togt

Nina de la Parra breekt in BloodBitches de zaal af met vurige tirades over vrouwzijn, om vervolgens te ontroeren als ze haar relatie tot Suriname en saxofoniste Sanne Landvreugd bespreekt.

Mike Peek

Sommige theaterprogrammeurs vinden De la Parra te grof, vertelt ze aan het begin van BloodBitches. Wie haar eerste voorstelling Gods Wegen zag, waarvoor ze de Neerlands Hoop won, maakt zijn stoelriemen dan al vast. Te grof? Haar mannelijke collega’s spuien de goorste grappen en zij zou haar bek moeten houden?

Nee dus. Vróuw zijn is nu eenmaal grof. Feministe De la Parra explodeert in een virtuoos geschreven, zeer bloedige tirade over menstruatie en de horror van een zwangerschap, gevolgd door pogingen om de geur van haar kut (met andere woorden heeft ze moeite) te duiden. Spoiler alert: die kaars van Gwyneth Paltrow slaat de plank behoorlijk mis.

Soms ongemakkelijk

De la Parra maakt een combinatie van stand-up, zang, poëzie en spoken word. Soms ongemakkelijk, vaak heel grappig en altijd oprecht. Het is het spannendste cabaret van dit moment, dat naar een nog hoger niveau wordt getild door Sanne Landvreugd, die voor de elektronische composities tekende en prachtig saxofoon speelt. Ze vult aan, contrasteert of schept adem- en denkruimte.

Het is de vriendschap tussen De la Parra en Landvreugd die BloodBitches zijn dubbele betekenis geeft. Ze zijn allebei vrouw, allebei kunstenaar en allebei Surinaams. Toch is er een verschil. Landvreugd stamt af van tot slaaf gemaakte Afrikanen, terwijl De la Parra’s familie juist plantages leidde.

De tweede helft van de voorstelling draait om racisme, verbroedering en Suriname zelf. De cabaretière schakelt qua intensiteit een tandje terug en emotioneert met een haat-liefdeverklaring aan het land. De geschiedenis die tussen deze vrouwen in staat, kabbelt daarbij continu en bijna woordeloos onder de oppervlakte.

De la Parra mag soms expliciet zijn, ze laat genoeg aan de verbeelding over.

CABARET
BloodBitches
Door Nina de la Parra, Sanne Landvreugd
Regie Titus Muizelaar
Gezien 21/10 in Theater Bellevue
Te zien 29/11 in Griffioen, 13/1 in Podium Mozaïek, 19/3 in De Kleine Komedie

Wilt u belangrijke informatie delen met Het Parool?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van Het Parool rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@parool .nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden