Scheepvaartmuseum belicht De Zwarte Bladzijde
Het is een van de grootste, maar onbekendste scheepsrampen uit de Nederlandse geschiedenis. De laatste reis van het slavenschip Leusden in 1738. Wie waren de opvarenden en hoe verliep het leven aan boord? Het Scheepvaartmuseum in Amsterdam beantwoordt deze vragen op de expositie De Zwarte Bladzijde, die vanaf 27 juni is te zien.
De tentoonstelling is gebaseerd op het boek Het slavenschip Leusden van historicus Leo Balai. Hij heeft ook geholpen bij de samenstelling ervan. Het in Amsterdam gebouwde schip vervoerde tussen 1719 en 1738 tijdens tien slaventochten ruim 7000 gevangenen, vertelt Balai in een filmpje. 'De tiende reis eindigde in de grootste maritieme tragedie van ons land.'
De Leusden strandde aan de monding van de Marowijnerivier in Suriname. De bemanning timmerde de luiken van het benedendek dicht, waardoor 664 Afrikaanse slaven geen kant meer op konden. Het slavenruim liep vol water en de gevangenen verdronken. De bemanning bracht zichzelf in veiligheid en is nooit veroordeeld voor de ramp. Het verloren gaan van het schip werd vooral gezien als een commercieel verlies.
