Rob van de Meeberg als Johnny Jordaan: 'Het zit hem in de timing'

"Ik noem mezelf soms de onbekendste bekende acteur van Nederland," zegt Rob van de Meeberg (74). "Er is weleens herkenning op straat. Mensen die vragen: 'Wie bent u ook weer? U komt me bekend voor.' Als ik dan mijn naam noem, zegt het ze vervolgens niets. Nee, dat is niet ondankbaar. Als je ziet onder welke pressie mijn collega's die het in dit vak echt hebben gemaakt, moeten leven. Roddelpers, opdringerige fans, soms stalkers. Zou ik heel lastig vinden."

Zijn recentste rol, als Johnny Jordaan in de decembervoorstelling Kerstfeest in de Jordaan, zal aan die status niets veranderen, constateert de acteur droogjes. De reden is eenvoudig: in purperen kostuum, met grijze pruik en dik brilmontuur is hij vrijwel onherkenbaar. Het Jordanese accent is ook allesbehalve het zijne.

Moeilijke timing
Geflankeerd door Mieke Stemerdink (als Tante Leen) en Harry Slinger (in de rol van Willy Alberti en anderen) viert Van de Meeberg als Johnny Jordaan Kerstmis aan gene zijde. Het samenzijn loopt uit op een liedjesfestijn.

"De kneep van het spelen van Johnny Jordaan zit hem in de timing bij het zingen. Tonny Eyk, die met Jordaan toerde, noemde zijn timing van hetzelfde niveau als die van Frank Sinatra. Het klinkt makkelijk, maar is ontzettend moeilijk."

Van de Meeberg denkt niet dat dit de rol is die het publiek zich van hem zal blijven herinneren. Hij houdt het op zijn vertolking van Wim Kan, in de biografische voorstellingen die hij in de jaren negentig over de cabaretier speelde.

"Ik had op het toneel soms het gevoel samen te vallen met die man. De familie zei me later dat ik zelfs ongemerkt dezelfde beweginkjes maakte als hij."

Van de Meeberg is snipverkouden, maar vanavond moet hij wel spelen. Hoestend: "Als ik me zo voel als nu, worden die optredens buiten Amsterdam fysiek te zwaar. Het reizen, de files. Eigenlijk wil ik hierna geen tournees meer doen. Wat ik absoluut wil voorkomen is het moment dat iemand me ziet optreden en zegt: 'Rob, dit gaat niet meer.'"

"Zoals de oude Kraaijkamp zijn laatste shows speelde, met de gesouffleerde tekst op zijn oortje, wil ik het niet. Voor die tijd ben ik weg. Maar ik heb nog voldoende plannen, hè. Mijn vaste creatieve partner Evert de Vries en ik bulken van de ideeën en ik zou heel graag nog een voorstelling maken met Marjolijn Touw. En wie weet komt er nog wel iets dat net zo leuk is als de serie rond Hendrik Groen."

Is hij, 52 jaar na zijn debuut in het cabaretgezelschap van Jaap van de Merwe, tevreden over zijn loopbaan?

"Ik heb veel leuke dingen gedaan, maar van wat ik wilde bereiken heb ik nooit zo'n vastomlijnde voorstelling gehad. Ik heb nooit de beste willen zijn. Als ik dat had gewild, had ik het denk ik wel gekund, maar ik koos voor veelzijdigheid, kijken wat ik allemaal kan. Zo heb ik cabaret, musical, operette, televisie en theatermuziek gedaan."

Musical Award
Van die keuze heeft hij geen spijt, zegt hij. "Kijk naar veel van onze bekende cabaretiers. Ik zou dat niet willen: altijd hetzelfde metier. Elk jaar weer een voorstelling maken in ongeveer dezelfde stijl."

Met die instelling liep hij, zo beseft hij, wel de kans op brede erkenning of prijzen mis. Hij won een Musical Award voor zijn rol in een stuk over Jacques Brel, maar daarbij bleef het.

"Dat ging niet allemaal bewust. Soms liepen dingen simpelweg anders dan gehoopt. Wim Sonneveld sprak me in mijn beginjaren aan: hij wilde me regisseren. Een week later was hij dood."

Zijn echtgenote komt binnen met koek voor bij de koffie. Ze is sinds een tijdje met pensioen. Van de Meebergs voorland?

"Dat zou een raar moment zijn, stoppen met werken. Zal best pijn doen ook. Als ik niet werk, word ik onrustig. Gelukkig heb ik nog even om te bedenken wat ik dan ga doen."

Kerstfeest in de Jordaan. 22/12: Heerhugowaard, 23/12: Zaandam, 24-25/12: Het Zonnehuis.