Recensie: House of the Dragon heeft meer draken, én meer sterke vrouwen

Van 2011 tot 2019 was de HBO-serie Game of Thrones acht seizoenen lang immens populair. De serie sleepte liefst 59 Emmy Awards in de wacht en had tevens de twijfelachtige eer jaren op rij de vaakst illegaal gedownloade serie te zijn.

Ruim drie jaar na de laatste aflevering is de kater van het teleurstellende laatste seizoen nog steeds niet helemaal weggezakt. Terwijl de hele serie op Internet Movie Database (Imdb) een indrukwekkende 9,2 als rapportcijfer krijgt moeten de drie laatste afleveringen het doen met een magere 5 gemiddeld; de slotaflevering komt zelfs niet hoger dan 4,1.

De fans waren dus teleurgesteld na zeven spectaculaire seizoenen vol onverwachte slachtpartijen en al dan niet functionele seksscènes. Want Game of Thrones, gebaseerd op de boeken van George R. R. Martin, was The Lord of the Rings voor volwassenen, met een fikse scheut gratuite seks en geweld. Een serie met legendarische gebeurtenissen als de ‘Red Wedding’ (waarbij alle bruiloftsgasten werden afgeslacht) en de ‘Battle of the Bastards’. Game of Thrones gaf daarnaast de carrières van zowel Carice van Houten als Michiel Huisman een flinke boost, net als de toeristenindustrie van filmlocaties in Ierland en de Kroatische stad Dubrovnik.

Lont in het kruitvat

Met de tiendelige prequel House of the Dragon hopen de nieuwe showrunners Ryan Condal en Miguel Sapochnik de opwinding terug te brengen. De prequel speelt zich zo’n 200 jaar voor de gebeurtenissen uit Game of Thrones, af. In dit tijdperk zorgt het Huis Targaryen met zijn draken voor rust en vrede in het koninkrijk Westeros.

Daar komt uiteraard verandering in – dat de serie is gebaseerd op Martins proloog Fire and Blood zegt al genoeg. De rechtvaardige koning Viserys (Paddy Considine) wacht al jaren tevergeefs op een mannelijke troonopvolger. Zijn dochter Rhaenyra Targaryen (Emma D’Arcy), die liever draken berijdt dan borduurt, zou geknipt zijn voor de ijzeren troon. Maar zoals haar tante, prinses Rhaenys, stelt: “Mannen branden hun rijk eerder tot de grond toe af dan een vrouw op de ijzeren troon te dulden.”

Toch geeft Viserys de voorkeur aan zijn slimme dochter boven zijn broer Daemon (Matt Smith uit The Crown), een ongeleid projectiel met psychopathische trekjes. Daarmee wordt de lont in het kruitvat gestoken en ontbrandt de strijd in het ooit zo vredige Westeros: Fire and Blood!

Vernederde vrouwen

In de eerste aflevering mag dan een bordeelscène vol vrouwelijk naakt zitten, de makers hebben beloofd dat House of the Dragon vergeleken met zijn voorganger minder seksueel geweld en minder vernedering van vrouwen bevat.

Game of Thrones had er een handje van ambitieuze vrouwen af te straffen; zo moest Cersei Lannister als boetedoening naakt een walk of shame door de straten van King’s Landing lopen terwijl ze werd bespuugd en uitgescholden. Dat zal in het MeTootijdperk niet meer zo snel gebeuren, maar de fans hoeven niet te vrezen dat House of the Dragon al te braaf uitpakt: met al in de eerste aflevering - spoiler alert! - een bloederige keizersnee, een afgehakte penis en een gewelddadig toernooi moeten de makers van House of the Dragon de meest bloeddorstige fans gerust kunnen stellen.

Wanneer aan het begin van de eerste aflevering de jonge prinses Rhaenyra Targaryen op een draak komt aangevlogen zullen de fans van Game of Thrones ongetwijfeld terugdenken aan twee sterke vrouwelijke personages uit die voorganger: Rhaenyra Targaryens latere nazaat Daenerys Targaryen, de ‘mother of dragons’, én tomboy Arya Stark, die dankzij haar durf en slimheid acht seizoenen vrijwel zonder kleerscheuren wist te overleven.

Onberekenbare sadist

Slim van de makers om deze witharige en ogenschijnlijk onbedorven deerne als centraal personage te kiezen tussen alle mannelijke machtswellustelingen. Rhaenyra Targaryen, op jonge leeftijd gespeeld door Milly Alcock, wacht haar kansen af en amuseert zich intussen met haar hartsvriendin Alicent Hightower.

De tegenhanger van Rhaenyra Targaryen is haar oom Daemon die met zijn stadswachten met sadistisch plezier een razzia houdt in King’s Landing en willekeurige burgers straft voor diefstal (“hand eraf!”) of verkrachting (“lul eraf!”). De twee tegenpolen azen beiden op de ijzeren troon waarop nu de vredelievende koning Viserys – hobby: modelbouw – resideert. Zijn vrouw is hoogzwanger, maar eerdere pogingen een zoon te baren liepen fataal af.

De eerste aflevering van House of the Dragon begint wat stroef, met veel uitleggerige dialoogscènes in stoffige kasteelvertrekken, maar als de belangrijkste personages zijn geïntroduceerd komt het drama goed op gang. Paddy Considine weet als koning Viserys ondanks een malle platinablonde pruik zijn tragische lot voelbaar te maken, terwijl Matt Smith zijn jongere broer Daemon neerzet als onberekenbare sadist van het slag waar Game of Thrones patent op had.

Uit die voorganger wordt een charismatisch personage als Peter Dinklage’s Tyrion Lannister vooralsnog gemist, maar zodra de kaarten na de eerste aflevering zijn geschud kan het spel beginnen.

Enige haast is dan ook geboden voor de makers van House of the Dragon: op 2 september start op concurrent Amazon Prime Video de vergelijkbare fantasyserie The Rings of Power, ook al een prequel maar dan van The Lord of the Rings.

House of the Dragon is vanaf 22 augustus wekelijks te zien op HBOMax.