Recensie: Als Caro Emerald speelde Caroline van der Leeuw een rol, met The Jordan in Bitterzoet klinkt ze ‘echt’

Door de wol geverfd is hier een understatement. Als Caro Emerald stond Caroline van der Leeuw op de grootste festivals van Europa en zong ze in de mooiste zalen. In Londen wist ze drie keer achter elkaar de eerbiedwaardige Royal Albert Hall uit te verkopen.

Maar in het piepkleine Bitterzoet is Van der Leeuw vrijdagavond bloednerveus en daar maakt ze geen geheim van. Tijdens het debuutconcert van haar nieuwe project The Jordan zegt ze tussen twee songs in: “Misschien moet ik gewoon even wat praten en wordt het dan minder.”

Naked in the Sun heet het nummer waarmee ze de avond opent en dat onlangs op single is verschenen. Stemmige en donkere, zelfs een beetje groezelige muziek klinkt. En dan zingt Van der Leeuw boos: ‘I’m so tired of all the bullshit, the big hits, the same tricks.’

Zo, dat hakt er in. En het kan niet anders worden opgevat dan als een verwijzing naar haar alter ego Caro Emerald. Onder die naam werd Caroline van der Leeuw in 2010 een internationale ster, scorend met hits als Back it up en A night like this. Jazzy pop zong ze, bedacht en geproduceerd door het duo David Schreurs en Jan van Wieringen.

Jordaan

Caro Emerald schopte het verder dan welke Nederlandse zangeres ook, maar nu heeft Caroline van der Leeuw er dus genoeg van. In The Jordan is ze volledig eigen baas en maakt ze de muziek die zíj mooi vindt. En die blijkt in Bitterzoet behoorlijk anders te klinken dan die van Caro Emerald.

The Jordan is vernoemd naar de Jordaan, de buurt waar Caroline van der Leeuw vandaan komt. Ze kon vanavond dus lopend naar haar werk. En veel tijd zal er ook niet zijn gaan zitten in haar outfit. Waar ze zich als Caro Emerald altijd presenteerde als vamp in jarenvijftigstijl, ziet ze er in Bitterzoet eerder ‘gewoon’ uit.

Zo klinkt ze dan weer niet. The Jordan biedt haar veel meer gelegenheid de mogelijkheden van haar stem uit te buiten. Ze zingt veelal ingetogen, maar haalt in de meer dramatische songs soms flink uit. De muziek van haar vier begeleiders klinkt duister en een beetje dreigend en heeft een sterke nineties vibe. Denk aan de triphop van Portishead, aan de muziek uit de tv-serie Twin Peaks.

Heel moedig allemaal, stoer ook, zo’n radicale koerswijziging, maar is het ook wat? Ja, zeker. Ondanks die opspelende zenuwen weet Caroline van der Leeuw als zangeres van The Jordan wel degelijk te overtuigen. Als Caro Emerald speelde ze een rol, hier klinkt ze ‘echt’. Goed zijn zij en die vier muzikanten rond haar vooral in het creëren van sfeer.

Het maakt nieuwsgierig naar het pas in februari 2023 te verschijnen debuutalbum van The Jordan.