Prinses Diana, Meghan Markle, Rihanna: iedereen wil de hoeden van Stephen Jones

A rare bird wordt hij wel genoemd, want na veertig jaar als hoedenmaker heeft de excentrieke Stephen Jones (65) nog steeds nauwelijks concurrentie op zijn uitzonderlijke niveau. Verbaasd was hij wel, dat hij een telefoontje kreeg van de denimmannen van G-Star uit Amsterdam-Zuidoost. Normaal hangt Lil Nas X aan de telefoon of Maria Grazia Chiuri, creatief directeur bij Dior, het modehuis waarmee hij al twee decennia samenwerkt, maar nooit eerder een denimmerk. Daarbij kreeg hij ook nog eens carte blanche. Jones: “Het leek me een uitdaging om denim uit zijn comfortzone te halen en er bijna iets ondraagbaars van te maken.”

Het resultaat: vijf couturehoeden, waaronder een cloche-cape, én nog twee prêt-à-porterexemplaren, een bucket hat en baseballcap met een rebelse designtwist.

Ontwerpers Vivienne Westwood en Thom Browne vertrouwen voor shows eveneens vaak blind op zijn ideeën. “John Galliano heeft wel altijd een lange briefing,” zegt Jones. “Onder het genot van een kop thee begint hij dan: ‘Indiase prinses trouwt Aboriginal op een strand in Oahu, ze reizen per schip, zij zakt door het dek, landt in een bos in Goa, heeft haar jurk verloren en moet improviseren’. Even naar adem happen, daarna ga ik dat idee in hoeden vertalen.”

Daarbij zijn er geen grenzen aan materiaalgebruik. Het leuke aan hoeden is namelijk dat ze niet hoeven te worden gewassen, zegt Jones aan de telefoon vanuit Londen. Zo maakte hij ooit een tophat (een hoge, zwarte hoed) van luciferstokjes, een cocktail hat van snoepgoed en voor de show van de jonge Britse ontwerper Matty Bovan exemplaren van heliumballonnen.

“Inspiratie kan overal vandaan komen: architectuur, film, zelfs van een peanut butter sandwich, roep ik al jaren. Dus dacht ik laatst: dan moet die boterham er ook maar komen. In mijn eigen collectie: een fascinator met een sandwich van schapenvacht en suède. En ja hoor, prompt was er een klant die ’m droeg tijdens de Melbourne Cup in Australië.”

Klusje voor Amal

Stephen Jones (Cheshire, 1957) stormde eind jaren zeventig de Londense fashion scene binnen. Als modestudent was hij in de avonduren een van de stijliconen van nachtclub Blitz, waar hij feestte met David Bowie en Mick Jagger. Een klasgenote had zijn rebelse spirit aangewakkerd. “Ze droeg een smoking van haar vader, ter versiering hing er een tampon uit haar borstzak. Briljant.”

Voor Boy George maakte hij een hoed voor de videoclip van Do You Really Want to Hurt Me. Jean Paul Gaultier vroeg hem naar Parijs te komen, waarna de bal ging rollen. Maar Engeland blijft het hoedenland bij uitstek. Volgens Jones is dat te danken aan Queen Elizabeth II. “Door haar werd de hoed een modesymbool, waarbij het volume en de aanwezigheid ervan buiten de norm mogen vallen. Om op te vallen.”

Zelf draagt de ontwerper voornamelijk oude exemplaren. “Meestal de stuks van het atelier die niet in productie zijn gegaan. Vandaag draag ik een grijze flatcap, in de jaren nul gemaakt voor Kate Moss.”

Op dat atelier in Covent Garden zijn vijftien man continu aan het werk, want al zijn hoeden zijn handwerk. Vanavond wacht Jones een gemaskerd bal in Parijs, daarna vertrekt hij naar Egypte voor de mannenshow van Dior. En dan kan het zomaar gebeuren dat Amal Clooney tussendoor belt voor een klusje. Zoals die ene keer, enkele weken voor de trouwerij van Prins Harry en Meghan Markle, toen ze geheimzinnig vroeg om een hoed voor een ‘special occasion’.

Jones: “Aangezien ik al werkte aan haarversieringen voor de bruidsmeisjes en hoeden voor Lady Sarah Chatto, Victoria Beckham en Meghans moeder Doria Ragland, had ik wel door waar Amal heen ging. De avond voor de bruiloft ging ik nog even bij de Clooneys langs voor wat lastminuteaanpassingen. George vroeg of ik honger had en maakte een sandwich voor me. ‘Wil je er mosterd of mayonaise op,’ vroeg hij nog. Dat vond ik zo geestig.”

Playbacken met Diana

Het eerste hoofddeksel dat hij voor prinses Diana maakte was een baret, de ultieme hoed, volgens Jones. “Je kunt er Che Guevara mee worden, maar ook Marlene Dietrich.” Hij koestert warme herinneringen aan de prinses. “Tijdens fittings playbackten we songs van Wham, haar favoriete band.”

Van de bruidssluier van Pippa Middleton en de hoed van Meghan Markle voor de herdenkingsdienst van prins Philip tot strohoedjes voor rijke Diorkleuters, Jones draait er zijn hand niet voor om. Helaas plaatste koningin Elizabeth nooit een bestelling. “Voor een expositie in het Victoria and Albert Museum die ik in 2009 cureerde mocht ik wel een Hermèssjaal van haar lenen. Ze was de enige persoon die ik ken die ’m onder haar kin strikte, daar heb ik wekenlang op geoefend.”

Queen Consort Camilla heeft haar hart verpand aan die andere bekende Britse milliner (hoedenmaker): Philip Treacy. Maar ach, Jones heeft weer Rihanna en Cardi B als klant. Tijdens een nachtelijke doorpas na een concert viel de laatste ooit onder zijn handen in slaap.

Nederlandse klanten heeft hij ook, maar koningin Máxima (nog) niet. “Ik heb haar wel ontmoet en met haar gesproken in mijn extreem slechte Spaans.” Wat is de meest gemaakte fout bij de aanschaf van een hoed? “Hem niet dragen. Doodzonde, ook al voel je je onzeker, smile, be happy and make it work.”