PlusTv-recensie
Portret van een excentrieke, luie conciërge
Henk is de goedlachse en excentrieke conciërge aan de Amsterdamse Rietveld Academie. Althans, dat is zijn werk, maar eigenlijk vind hij het ook prima om zo gezien te worden. Wat achter die eeuwige lach schuilt, toont hij niet vaak. “Ik wil altijd onderschat worden,” zegt hij, in de kunstzinnige korte documentaire Henk, die vanavond wordt uitgezonden door de VPRO op NPO 2.
Henk Shakisons kwam in de vroege jaren zeventig vanuit Suriname naar Amsterdam, werd muzikant, danser, rollerskater, maar toen zijn achillespees scheurde was hij stiekem wel opgelucht: nu hoefde niks meer. “Had ik een beetje rust,” zegt hij. En ook: “Ik ben lui. Ik hou van lui zijn. Ik heb heel weinig in mijn hoofd, en dat wil ik zo laten. Iedereen eist altijd dat je slim moet zijn en alles goed moet doen, maar daar ben ik veel te lui voor.”
Door zijn gebrek aan ambitie kijkt Shakisons dan soms ook meewarig naar de jonge studenten aan de Rietveld Academie, die zichzelf pas geslaagd vinden als ze het gemaakt hebben als kunstenaar. Dat soort bewijsdrang is hem vreemd. Maar zich uiten, dat doet hij nog steeds voor de camera, waar regisseurs Sarah Blok en Lisa Konno hem in bijzondere modecreaties laten poseren.
Drieluik
Henk is het sluitstuk van het drieluik dat Blok en Konno maakten over geëmigreerde vaders, hun eerdere korte films heten Nobu en Baba. Door die beperkte lengte, slechts 23 minuten, blijft een compleet beeld van de geportretteerde uit, ook omdat er veel ruimte wordt gelaten voor artistieke shots zonder tekst. Tegelijkertijd zijn het juist die ontbrekende puzzelstukjes die de documentaire intrigerend maken. Wat schuilt er nog meer achter de daverende lach waarmee de conciërge vrijwel iedere zin afsluit? Blok en Konno geven niet alle antwoorden, Shakisons zelf evenmin, de kijker mag het zelf invullen.
2Doc kort: Henk (VPRO), dinsdag 19 april, 23.15 uur, NPO 2