Oscar voor Navalnyfilm valt slecht in Oekraïne: ‘Het Westen wil per se de ‘goede Rus’ vinden’
De film Navalny kreeg zondagnacht een Oscar voor de beste documentaire. De reacties in Rusland zijn vrij gematigd. In Oekraïne spugen ze vuur.
Kremlinwoordvoerder Dmitri Peskov liet maandag weten de film van de Canadese regisseur Daniel Roher niet te hebben gezien. “Ik kan de kwaliteit ervan niet beoordelen. Niettemin durf ik het wel aan te zeggen, dat hier een bepaald element van politisering van het onderwerp aanwezig is,” aldus een voor zijn doen vrij ingetogen Peskov.
De film Navalny toont het leven van de Russische oppositieleider Aleksej Navalny vanaf het moment dat hij in augustus 2020 wordt vergiftigd in Tomsk, tot aan het moment dat hij een halfjaar later vanuit Berlijn terugkeert naar Rusland. Daar wordt de politicus bij aankomst direct gearresteerd en tot een jarenlange celstraf veroordeeld, die hij nu uitzit in de regio Vladimir, ten oosten van Moskou.
Grootste criticus van Poetin
Navalny is de belangrijkste criticus van president Vladimir Poetin, die zijn tegenstander stelselmatig weigert bij naam te noemen. Navalny’s naaste medewerkers, die allemaal Rusland zijn ontvlucht, hebben de laatste weken alarm geslagen over de gezondheidstoestand van de oppositieleider. Hem zouden medicijnen worden onthouden en hij zou vormen van ‘geestelijke marteling’ ondergaan.
Maria Pevtsjich, Navalny’s rechterhand, publiceerde een vrij zelfgenoegzame foto van zichzelf met het uitgereikte gouden beeldje in handen. ‘We hebben zojuist Oscars gewonnen. Geweldig. Laat Navalny vrij,’ schrijft ze eronder. Wat de Oekraïense Viktoria verleidt tot het commentaar: “Ik heb niet meer zo graag een vrouw in het gezicht willen slaan, sinds Skabejeva en Simonjan,” verwijzend naar twee vrouwelijke propagandisten van de Russische televisie.
Interne Russische politiek
Het Oekraïense commentaar tekent de moeizame (om maar niet te zeggen vijandige) relatie die veel Oekraïners hebben met de Russische oppositie tegen Poetin, die uiteindelijk hun gemeenschappelijke vijand is. Maar in Oekraïne, waar Rusland al ruim een jaar een zogenoemde ‘speciale militaire operatie’ doorvoert, met tienduizenden doden tot gevolg, wordt de Oscartoekenning voor Navalny met veel weerstand ontvangen. De algemene teneur in de Oekraïense kritiek: het Westen wil per se de ‘goede Rus’ vinden.
“Als de Oscar buiten de politiek staat, hoe moeten we dan de documentaire Navalny begrijpen, die overstroomt van de interne Russische politiek?” vraagt Mykola Podoljak, adviseur van de Oekraïense president Volodimir Zelenski zich op Twitter af. “Als de Oscar buiten de context van de oorlog in Oekraïne en de massale genocide op Oekraïners valt, waarom praat je dan constant over humanisme en gerechtigheid?”
Het toespraakje van Navalny’s echtgenote, die met hun twee kinderen de Oscar in ontvangst nam, viel in Oekraïne al evenzeer in slechte aarde. “Mijn man zit alleen in de gevangenis, omdat hij de waarheid heeft gesproken en voor het verdedigen van de democratie is,” zei Joelia Navalnaja tijdens de ceremonie. Maar over het bloedvergieten in Oekraïne geen woord.
Vrouw van Navalny kreeg een platform
‘Interessante logica van de organisatoren van de Oscars,’ schrijft de Oekraïense advocaat Mykola op Twitter. ‘Zelenski werd de kans ontzegd om te spreken. Tegelijkertijd kreeg de vrouw van Navalny, een Russische politicus die publiekelijk de mogelijkheid weigerde om de bezette Krim terug te geven aan Oekraïne, een platform.’
De Oekraïense journalist Ostap Jarysj opent daarom op Twitter maar weer eens een draadje, waarin hij uiteenzet, dat Navalny bepaald niet de liberale, weldenkende geest is, waarvoor ze hem in het Westen houden. ‘Is hij anti oorlog (in Oekraïne, red.)? Hij zegt van wel. Maar verwerpt hij de koloniale benadering en het idee van Russische superioriteit en dominantie over andere naties? Absoluut niet. En dit is iets om in gedachten te houden.’
undefined
