Op volle kracht vasthouden aan wat je zelf belangrijk vindt, daarin slaagde de inspirerende Fernanda Willekes MacDonald

“We staan midden in onze toekomst.” Woorden om over na te denken aan het begin van een nieuw, lang jaar. Fernanda Willekes MacDonald sprak ze uit in de eerste helft van de vorige eeuw in Nederlands-Indië, waar ze trouw bleef aan de voortvarendheid die haar veeleisende leven zo sterk en inspirerend maakte.

Daarover schreef Lidy Nicolasen Een onverschrokken leven. Met als ondertitel: De vele hartstochten van Fernanda Willekes MacDonald.

Ik had nog nooit van haar gehoord en geloof dat ik nog nooit een biografie las van iemand die daarvoor niet mijn aandacht had getrokken. Maar door die vele hartstochten sloeg ik het boek open en kwam terecht in een fase van haar leven waarin ze zich verzette tegen een toekomst die voor haar leek te zijn uitgestippeld.

Ik ben blij dat Nicolasen me op haar pad heeft gebracht. Het werd meteen duidelijk dat ze op volle kracht wilde vasthouden aan wat ze zelf belangrijk vond, zich niets wilde laten voorschrijven.

Madame Bovary

Fernanda Willekes MacDonald werd geboren in augustus 1893 in Bussum, haar vader was kort daarvoor overleden. Haar streng godsdienstige moeder voedde haar op en dreef haar in de armen van een dominee die haar leven tussen hekken plaatste en met wie ze twee kinderen kreeg.

Die periode zou een Madame Bovaryachtige roman kunnen opleveren. Nicolasen is geen romanschrijfster, nee, maar roept toch benauwend haar verscheurdheid op.

Uiteindelijk is haar grote liefde een Chinees-Indische student die later een internationaal befaamd viroloog wordt en met wie ze in Nederlands-Indië terechtkomt, tot de Tweede Wereldoorlog hun leven drastisch verandert.

Dit is allemaal kort door de bocht samengevat. Waar het natuurlijk om gaat is de boeiende persoonlijkheid van de hoofdpersoon en die geeft Nicolasen alle ruimte. Hoe ze opkomt voor zichzelf, haar sociale bewogenheid, passies, geloofsopvattingen, haar aandachtigheid.

Het mooie van dit boek is dat we de bewegingen in haar denken kunnen volgen. MacDonald overleed in 1980 en met haar rijke en dynamische leven volgen we ook de geschiedenis van 20ste eeuw. En hoe bevlogen zij zich daarmee verbonden voelde.