PlusInterview
Nederlandse producer op de set met Oscarkandidaat Cate Blanchett: ‘Die vrouw is een wereldwonder’
Cate Blanchett wint straks mogelijk een Oscar voor haar rol als dirigent in de film Tár. Het zou de Nederlandse muziekproducent Job Maarse niets verbazen. Hij was tijdens de opnames ooggetuige van haar verbazingwekkende transformatie tot een doorgewinterde maestro.
Componist, producer, arrangeur en orkestleider Job Maarse (75) werkte samen met bekendheden als Boudewijn de Groot, André van Duin, André Hazes en tenor José Carreras, maar had nooit gedacht nog eens het podium te delen met ‘de beste actrice ter wereld’. Hij laat trots wat stiekem gemaakte foto’s zien van Cate Blanchett in actie, op de bok voor de Dresdner Philharmonie. “Die vrouw is een wereldwonder.”
De 53-jarige Cate Blanchett – met reeds twee Oscars op zak voor haar rol als Katherine Hepburn in Martin Scorsese’s The Aviator (2004) en als alcoholistische miljonairsvrouw in Woody Allens Blue Jasmin (2014) – is misschien wel de meest kameleontische actrice van haar generatie. De Australische is óók volstrekt geloofwaardig als een dirigent die wordt beschuldigd van machtsmisbruik met een MeToo-randje.
“Al heb ik haar in die tien dagen ook onzeker meegemaakt,” vertelt Maarse, die in het verleden geregeld de geluidsopnames verzorgde voor klassieke concerten van de Dresdner Philharmonie. Regisseur Todd Field (van Tár, verwijzend naar de achternaam van Blanchetts personage) zocht naar een Duits orkest voor zijn hoofdzakelijk in Berlijn gesitueerde film.
Dresden wilde er vol voor gaan. “Ook omdat ze wat positieve publiciteit kunnen gebruiken. Ze zijn namelijk vreselijk goed, maar niet heel bekend. Ik moest ervoor zorgen dat de opnames geluidstechnisch gezien perfect klonken. Ze hadden ook net een prachtig nieuwe concertzaal, daar besloten ze ook alle orkestscènes op te nemen.”
Gedrevenheid
Maarse was ooggetuige van Blanchetts gedrevenheid om een volstrekt geloofwaardige dirigent neer te zetten. Voor haar komst was ze al drie maanden fulltime getraind door een dirigeercoach uit Australië. “Met haar was ze tussen de opnames door áltijd bezig met het doornemen van de partituren. Ze moest een deel van Mahlers Vijfde symfonie doen en die is razend moeilijk.”
“Als ze erdoorheen zat, praatte ik haar wat moed in. Ze deed het namelijk fantastisch. Sterker, het klonk allemaal een stuk spannender als zij in plaats van haar coach dirigeerde. Iedereen was onder de indruk van Cate’s overtuigingskracht.”
Om aan te geven hoe belangrijk de authenticiteit van Blanchett was voor Tár: het dirigeren van een berucht trompetloopje uit dit het muziekstuk moest zeker dertig keer opnieuw. “We hadden er al een hele dag opzitten tot Cate om 23.00 uur vlak voor de opname tegen de orkestleden riep: ‘Now, please don’t fuck up.’ Als een grapje. Ze bleef altijd koel, betrokken en goed gehumeurd. Na afloop had ze voor iedereen champagne meegenomen.”