Naar een Turkse badplaats of een rariteitenkabinet: Paroolrecensenten geven IFFR-tips

When the Waves Are Gone van Lav Diaz

Lav Diaz brak zo’n tien jaar geleden op het internationale festivalcircuit door met urenlange films over het alledaagse. Nu levert de maker, dit jaar jurylid voor de Tiger Competitie op IFFR, een Filipijnse variant op misdaadklassieker Heat af – maar dan wel héél erg op z’n Lav Diaz’. En dus ontvouwt het kat-en-muisspel tussen een moreel zwalkende rechercheur en een ontaarde crimineel zich in alle rust, wat des te meer ruimte geeft voor de scherpe kritiek op Dutertes schrikbewind.

Joost Broeren-Huitenga

Pacifiction van Albert Serra

De films van Albert Serra zijn vaste prik op het IFFR. Van het minimalistische El cant dels ocells tot de libertijnse bosorgie Liberté. Pacifiction lijkt qua vorm conventioneler dan zijn eerdere werk, maar dat is slechts schijn. Zijn ontleding van een kolonialisme van witte maatpakken en verveling is op en top Serra. De Spaanse filmmaker, die niet vies is van wat provocatie, is zelf aanwezig op het festival voor een IFFR-Talk, waarbij hij in gesprek zal gaan over zijn werk en drijfveren.

Elise van Dam

Aftersun van Charlotte Wells

Aftersun, Charlotte Wells’ autobiografische eerste speelfilm, is een tedere, diep doorvoelde schets van de korte, bepalende periode op de grens van adolescentie. De 11-jarige Sophie en haar 30-jarige vader Calum gaan samen op zomervakantie naar een Turkse badplaats. In een door een vriend aanbevolen hotel – hij had er niet bij gezegd dat het werd verbouwd – brengen ze de dagen door met poolen, zonnebaden en luieren. Hij brengt haar zelfverdedigingstechnieken bij, zij smeert zijn rug in (hij heeft met een stomme actie zijn pols gebroken), ze filmen elkaar met een camcorder. De lome, gefragmenteerde beelden (herinneringen van de volwassen Sophie) zijn prachtig. Het spel van Frankie Corio (de schrandere Sophie) en Paul Mescal (de wankele, maar ondanks alles ontroerende vader) is adembenemend.

Jan Pieter Ekker

Showing Up van Kelly Reichardt

Qua vorm is Kelly Reichardts nieuwste film het tegenovergestelde van haar vorige, het alom geprezen First Cow – een groots opgezet kostuumdrama over twee vrienden op de Amerikaanse frontier. De Amerikaanse filmmaker komt nu met een subtiele slice-of-life over een student beeldhouwen (Michelle Williams) die zich voorbereidt op een belangrijke tentoonstelling. Maar net als in First Cow toont Reichardt zich meester van de filmtaal. Showing Up is een bescheiden komedie over de nutteloosheid van kunst en het belang van connectie.

Roosje van der Kamp

Kunstkamera van Jan Švankmajer

Toen de westerse wereld nog volledig door carnivoren bevolkt werd maakte de Tsjechische surrealist Jan Švankmajer veganimatiefilmpjes waarin groenten hoofdrollen vervulden. De 88-jarige maker van geniaal groteske films als Alice (1988) en Conspirators of Pleasure (1996) zwaait af met een kakelbonte rondleiding door zijn eigen Kunstkamera (ofwel rariteitenkabinet) in het kasteel dat hij met zijn betreurde echtgenote Eva bewoonde. De wonderbaarlijk bizarre verzameling getuigt van een ongebreidelde fantasie en een lange en vruchtbare loopbaan als kunstenaar en verzamelaar.

Bart van der Put

Meer informatie en vertoningstijden op iffr.nl.