John de Mol is de Hakim Ziyech van medialand

Vrij naar John Lennon: het leven is wat je overkomt, terwijl je wezenloos naar de buis staart. Deze week verscheen het jaarrapport van Stichting Kijkonderzoek, het televisie-equivalent van het wekelijkse schermtijdrapport op je mobiele telefoon. En dan is daar ook altijd dat betrapte, schuldbewuste gevoel en de onvermijdelijke vraag wat je in al die tijd voor nuttiger dingen had kunnen doen.

We keken vorig jaar dagelijks gemiddeld 3 uur en 1 minuut televisie (inclusief uitgesteld kijken, maar exclusief Netflix en andere diensten). Laat dat even tot u doordringen. Gemiddeld! 3 uur! Per dag! Dat is weliswaar 19 minuten minder dan in 2021, maar toen hadden we al die lockdowns en avondklokken en zo.

Als we in die tijd met z’n allen een taalcursus hadden gevolgd, dan kon heel Nederland nu vloeiend Kantonees spreken: denk eens aan de voordelen die ons dat als handelsnatie zou opleveren. Maar in plaats daarvan hingen we voor de buis. Natuurlijk: niet ieder uur dat voor de tv wordt doorgebracht is verspilde tijd, maar de meest bekeken programma’s van vorig jaar waren WK-wedstrijden, Wie is de Mol, Heel Holland Bakt en The Masked Singer, dus de educatieve functie van het medium moet ook niet overschat worden.

Ongehoord Nederland

Of we volgend jaar kunnen blijven kijken naar Ongehoord Nederland is trouwens maar zeer de vraag. Deze week kreeg de club van Arnold Karskens voor de derde keer een boete van de NPO, die zich ‘beraadt’ op een verzoek aan staatssecretaris Gunay Uslu om de omroep er definitief uit te gooien.

_{Tekst gaat door onder foto}

‘Wee het land waar politici zich bemoeien met de inhoud van media,’ zeggen mensen die zich opwerpen als de ridders van het vrije woord dan dreigend, waarbij verwijzingen naar de DDR en de Sovjet-Unie nooit ver weg zijn. Maar ja, in de (democratisch tot stand gekomen) Mediawet is nou eenmaal vastgelegd dat alleen de verantwoordelijk bewindspersoon een stekker uit een omroep kan trekken, dus daar hebben we het maar mee te doen, hoe onwenselijk ook. Dat het omroepstelsel, een reliek uit de tijd van de verzuiling, nodig eens op de schop moet, staat inmiddels wel buiten kijf.

Talpa

John de Mol zal zich deze week net zo gevoeld hebben als Hakim Ziyech. Denken dat je een gouden deal hebt binnengesleept, om die dan te zien stranden op het papierwerk. De fusie (die eigenlijk een overname is) tussen Talpa en RTL ketste af omdat toezichthouder ACM geen toestemming gaf, waardoor De Mol nu met een kreupel mediabedrijf zit, waar hij dolgraag van af wil. En met tegenzin naar je werk gaan, dat gun je niemand, ook John de Mol niet.