Hoang zoekt naar de kleuren van de nacht

Wat is de donkerste plek op aarde? Wie op internet gaat zoeken, vindt al snel tientallen locaties waar een nachtelijk uitzicht op het Melkwegstelsel optimaal zou zijn. San Pedro de Atacama in het noorden van Chili? Flagstaff, Arizona? Galloway Forest Park, Schotland? Of toch Namibrand Nature Reserve in het zuidwesten van Namibië? Kunstenaar Simone Hoang raadpleegde wetenschappers van de TU Delft en die kwamen uit op een plek in Marokko, ten oosten van het Atlasgebergte en tegen de grens van Algerije.

Hoang ging erheen om foto’s te maken, vanuit het idee dat de nacht ook de donkere kamer is waarin de foto’s ontwikkeld werden. Wat een beetje een omweg is, want elke verduisterde kamer, kelder of wc in Amsterdam is vele malen donkerder dan de openlucht op de donkerste plek op aarde. Daar is weliswaar weinig lichtvervuiling, maar de maan en sterren zijn er alomtegenwoordig.

Natuurlijk hoort dat helemaal bij het concept. Door Hoangs werkwijze worden de opnames ‘vervuild’ door de maan en sterren, waardoor allerlei vlekken zichtbaar worden. Er komen ook vuiltjes en krasjes op het beeld. Door op een alchemistische manier met vloeistofbaden en temperaturen te experimenteren, tovert Hoang bovendien allerlei kleuren tevoorschijn die je met het blote oog nooit zou zien. Zoals in Remuneration, een foto die gemaakt is in Hoangs geboorteland Vietnam.

Kraanen

Het werk van Hoang sluit mooi aan bij dat van Max Kraanen, die ook ’s nachts landschappen fotografeerde. En toevallig genoeg ook op pikdonkere plekken. Kraanen ging ook naar Marokko. In de kleine kustplaats Sidi Kaouki stelde hij zijn camera op voor de Atlantische Oceaan. Op de uiteindelijke opname is de zee op de voorgrond groen en geel, om verderop heel donker te worden. Aan de horizon steekt het water pikzwart af tegen een intens blauwe lucht.

Kraanen houdt zijn lens een half uur tot een uur open, waardoor er onverwachte dingen gebeuren. De donkere nacht openbaart ineens een grote kleurenrijkdom. Kraanen ging ook naar een andere locatie die vaak genoemd wordt in lijstjes met donkere plekken. Hij bezocht eerder dit jaar om privéredenen Nieuw-Zeeland, om er vervolgens niet meer weg weg te kunnen vanwege de lockdown. Gelukkig had hij zo tijd om een aantal mooie opnames te maken van de heuvels en de zee, die soms intens blauw zijn en dan weer dof schijnen als gepoetst brons.