Glad IJs laat zien wat de angst voor een aanslag met ons doet

Wat voor Duk begon als een tussenjaar na de middelbare school groeide uit tot een volle studie aan New York University (NYU). Ze kon er alles combineren waar ze van houdt: journalistiek, scenarioschrijven, acteren en regisseren. Voor haar afstudeerproject Night (2018) won Duk de Huffington Post Arts Impact Award. De Huffington Post noemde haar de ­belichaming van de toekomst van de Amerikaanse film.

In eerder werk boog Duk zich over onderwerpen als verborgen racisme en body positivity en ze ontwikkelde sinterklaaspakpapier zonder afbeeldingen van Zwarte Piet. Toch zoekt ze maatschappelijke thema’s niet bewust op. “Ik ga geen lijstje van discussies af waar ik op kan aanhaken, maar ik merk wel dat ik niet snel een romantisch verhaal zou schrijven over twee verliefde mensen. Daar komt misschien mijn liefde voor de jour­nalistiek boven: ik wil mensen op een creatieve manier naar een actueel onderwerp laten kijken.”

In haar korte film Glad IJs speelt Achmed Akkabi een medewerker van het gevondenvoorwerpenloket van een ijsbaan. Als hij aan de andere kant van de baan iemand verdacht met een rugzak bezig ziet, raakt hij in paniek.

Gefabriceerd rampscenario

Met Glad IJs wilde Duk onderzoeken waar de groeiende angst voor aanslagen in Nederland vandaan komt, en waarom mensen op een bepaalde manier handelen. “Bij elke verlaten rugzak lijken mensen tegenwoordig te denken: daar zit een bom in. Ze worden in hun hoofd vaak ook held van hun eigen gefabriceerde rampscenario. Daar wordt dan soms op discriminerende wijze naar gehandeld. Toen we mensen vertelden waar de film over gaat, ging iedereen ervan uit dat Achmed de verdachte persoon zou spelen. In de maatschappij wordt hij bang gemaakt voor een beeld waar hij zelf aan voldoet. Daar hebben we het met hem ook over gehad, hij is zich erg bewust van het stereotype beeld dat hangt rond dit soort verhalen.”

Het komende jaar is Duk Artist in Residence aan NYU, waar ze een nieuwe korte film gaat maken: Twisted, een comedy over vrouwelijke tepelcensuur. Wat daarna komt, vindt ze moeilijk te zeggen. “Ik durf dat nooit zo uit te spreken, ik denk vooral op de korte termijn. Wel wil ik graag mijn eerste metaforische speelfilm over depressie, Sunshowers, afmaken. En ik heb heel veel zin in de webserie die ik ga maken met de VPRO als ik weer terug ben in Nederland. Maar dat ik mijn eigen werk kan schrijven en ­regisseren is al een droom. Dat zie je best weinig, al helemaal voor vrouwen.”

Glad IJs gaat donderdag online in première op het internationale korte filmkanaal Omeleto.