Dit mag je op Lowlands niet missen

Echte diehards zaten er donderdagochtend al, maar vrijdag trapt editie 25 van Lowlands écht af.

David van Unen
Solange Knowles eerder dit jaar op North Sea Jazz in Rotterdam Beeld anp
Solange Knowles eerder dit jaar op North Sea Jazz in RotterdamBeeld anp

De muzikale pap die er wordt opgediend is enorm uitgebreid. We pikten er zomaar wat krenten uit. Grasduinen door de rest van het programma kan hier.

Vrijdag

Solange
Hoog bovenaan die lijst staat Solange Knowles die nog altijd wordt gezien als het kleine zusje van Beyoncé, maar met a Seat at the Table vorig jaar een album afleverde dat die aanduiding eigenlijk overbodig maakt. Op ingetogen maar loepzuivere soulmelodieën is haar album een pleidooi voor zwart feminisme. Waar zus Beyoncé veelal gebruik maakt van beeldspraak, draait Solange er niet omheen en noemt ze het beestje bij de naam.

Mura Masa
De oversteek van het kanaal is zo gepiept en dus is Mura Masa niet voor het eerst in Nederland. Het verschil met zijn optreden in de kleine X-Ray twee jaar geleden en de grote Bravo nu zal echter aanzienlijk zijn. Toen stond de schuchtere Alex Crossan nog in het duister achter z'n drumcomputer opgesteld, nu is hij een van de meest verfrissende producers van elektronische muziek. Op zijn pas verschenen debuutalbum staan grote namen als A$AP Rocky, Jamie Lidell, Damon Albarn en Christine & the Queens. En dan is hij pas 21.

Altin Gün
"Zullen we gewoon een Turkse discorockband beginnen?" klinkt als een vraag die je elkaar misschien in de kroeg stelt om er hardop om te lachen en vooral niet te doen. Gelukkig stelden Jasper Verhulst en Ben Rider elkaar die vraag in de bus van hun toenmalige band Jacco Gardner en zetten ze wél door. Als zodanig vormen ze, aangevuld met leden van Jungle by Night, Palmbomen en Lola Kite, al een goeie poos de band Altin Gün. Turkse pyschrock met een zangeres en zanger die de traditionele saz bespelen. Dat klinkt inderdaad obscuur, maar is gegarandeerd feest.

Zaterdag

Jeangu Macrooy
De Edisons zijn naast prestigieuze muziekprijzen toch ook vooral een industriefeestje voor mensen die in de muziek werken en een avondje los mogen aan de bar. Ga zo'n bijeenkomst dan maar eens stil krijgen met je zachte folky soul-liedjes. Dat klinkt als een onmogelijke taak, maar het lukte Jeangu Macrooy tijdens de uitreiking in februari mooi wel. Misschien is het omdat de in 2014 vanuit Suriname naar Nederland verhuisde zanger vorig jaar 120 shows speelde. Zijn track 'Gold' schopte het tot een commercial van Game of Thrones. En dan moet hij nog 24 worden.

Vince Staples
Vince Staples (23) uit Long Beach, Californië, kreeg twee jaar geleden in hiphopland iedereen en z'n moeder over zich heen door hiphop uit de jaren 90 overschat te noemen. Maar wie heeft het nog over boemklappende rap van toen na het luisteren van zijn topplaat Big Fish Theory, die in juni verscheen? Vince's geluid is elektronisch en kundig ingevuld door producers als SOPHIE en Flume (die zondag trouwens ook op Lowlands te zien is). Maar boven alles is Vince Staples zelf een geweldige rapper. Ook niet onbelangrijk.

Sampha
Als iemand doorbreekt met een solosingle die 'No One Knows me Like the Piano' heet, weet je dat je met een gevoelige muzikant van doen hebt. Sampha Sisay uit het Engelse Morden pingelt er al sinds zijn derde lustig op los. Een substantieel deel van de groten der aarden op het - met een moeilijk woord - urban-vlak heeft de Brit zijn diensten ook al verleend. Denk aan Kanye West, Drake, Frank Ocean en Solange. Begin dit jaar kwam zijn uitstekend ontvangen solodebuut Process uit. Daarop falsettoot en pingelt hij driftig verder. Maar dan dus op het eigen podium dat hij verdient.

Zondag

SMIB
Het was vervreemdend en een tikkie ongemakkelijk, maar daarom ook briljant: de rappers van SMIB uit Amsterdam Zuidoost die hun 'minuutje' springend en schreeuwend op de studiotafel van DWDD vol ramden. SMIB-kopstukken Ray Fuego en GRGY kwamen vieren dat het optreden van het collectief uit Zuidoost door 3voor12 was uitgeroepen tot het beste van showcasefestival Noorderslag in Groningen. Meer punk dan SMIB kan hiphop niet worden. Meer hiphop dan punk ook niet.

MICH
MICH is een mooi samenraapsel van wat artistiek Amsterdam zoal te bieden heeft. Componist is kunstenaar Piet Parra en op de toetsen drukt Rimer London, die dat ook doet in De Jeugd van Tegenwoordig-zijproject Le Le. De zang is van Bastiaan Bosma, die eerder platen vol schreeuwde bij Aux Raus, maar ook een stem heeft die zich prima leent voor lome surfliedjes. Nooit begonnen met de intentie om een band te vormen, maar dat werden ze uiteindelijk toch. Gelukkig maar.

Baloji
Als je kunt spelen, zingen, schrijven, acteren en videokunstenaar bent kun je veel kanten op. Gelukkig kiest Baloji dit weekend voor de richting Biddinghuizen. De alleskunner met Congolese roots komt uit Wallonië, waar hij in de jaren '90 al furore maakte als rapper in de groep Starflam. Gelukkig koos hij in 2007 anders en heeft hij nu al drie solo-albums op zijn naam staan vol lofzangen aan Afrikaanse muziek doorspekt met hiphop, soul, jazz en funk.

Wilt u belangrijke informatie delen met Het Parool?

Tip hier onze journalisten


Op alle verhalen van Het Parool rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@parool .nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden