Deze platen neemt zanger Stefan van der Wielen mee naar een onbewoond eiland

1. Rubber Soul – The Beatles

“Vaak gezien als een overgangsplaat, de opmaat naar Revolver. Maar daarmee doe je Rubber Soul echt tekort. Ik zie het juist als het album dat de vroege en de latere Beatles bij elkaar brengt. Er staan zoveel stijlen op dat je ervan kunt blijven snoepen.”

2. The Velvet Underground & Nico

“Deze plaat wordt niet oud. Elke keer als ik hem beluister gebeurt er hetzelfde: de muziek valt als een emmer water over je heen. Je kunt niets anders dan het ondergaan. Ik heb hem al meer dan driehonderd keer gedraaid, maar ik snap nog steeds niet helemaal hoe hij werkt. Ik denk dat ik me er tot mijn negentigste het hoofd over ga breken.”

3. The Stone Roses – The Stone Roses

“Op zo’n eiland kun je ook wel wat vrolijkheid gebruiken. De debuutplaat van The Stone Roses pulseert, groovet als een dance-album en zindert vooral van de levenslust. Ik ben in 2012 naar een van de reünieconcerten geweest. Wat een geweldige avond! Pas toen ik een dag later filmpjes terugkeek hoorde ik hoe vals het vaak klonk.”

4. Definitely Maybe – Oasis

“Ik weet nog waar ik was toen ik deze voor het eerst hoorde. Bij een bushalte in Zuidlaren, wachtend op de bus naar Groningen. Niet veel later gingen mijn broer en ik naar een van de laatste concerten die Oasis gaf, in 2009 in wat nu de Afas Live is. Mijn vader haalde ons op. Onderweg naar huis besloten we op de achterbank ook een band te beginnen. We speelden nog niet eens een instrument, maar Orange Skyline was geboren.”