Deze muziek neemt zangeres Britta Maria mee naar een onbewoond eiland

1. Astor Piazzolla: Live Lugano 13 Ottobre 1983 (1992)

“Ik ben, in de jaren tachtig, opgegroeid met politieke vluchtelingen uit Uruguay. Zij luisterden veel naar Piazzolla (1921-1992), de bandoneonspeler en tangovernieuwer uit Argentinië. Zijn muziek maakte diepe indruk op mijn kinderziel.”

2. Charles Aznavour: Platinum Collection (2004)

“Een box met drie cd’s met zijn mooiste werk.Comme ils disent is een chanson dat ik echt prachtig vind. Het gaat over een homoseksuele man die nog bij zijn moeder woont en ’s avonds stiekem als travestiet in een cabaret optreedt. Aznavour (1924-2018) bespot hem niet, maar bezingt hem als mens.”

3. Serge Gainsbourg: Casino de Paris (1985)

“Ik dacht in eerste instantie aan zijn album Histoire de Melody Nelson, maar kies van Gainsbourg (1928-1991) toch deze liveregistratie uit de jaren tachtig. Hij was al een stuk ouder, je hoort dat hij heeft geleefd, maar dat maakt het alleen maar mooier.”

4. Adèle Bloemendaal: Adèle’s keus (1983)

“We kenden Adèle Bloemendaal (1933-2017) als grappig en vilein, hier liet ze een andere kant horen: ze kon echt heel mooi zingen. Op dit album, dat ze maakte in samenwerking met pianist en componist Frans Ehlhart, zingt ze vooral teksten van Hans Dorrestijn. Mijn moeder luisterde er veel naar. Het is de plaat die mij deed besluiten om zelf ook zangeres te worden.”

5. Sinéad O’Connor: Am I not your Girl? (1992)

“Ik houd erg van jazz, maar heb dat niet gekozen. Op dit album zingt Sinéad O’Connor (56) wel standards uit die hoek, van Jobim bijvoorbeeld en Rodgers en Hart. En wat kan die vrouw ontzettend goed zingen. Het is of je haar ziel voelt, de muziek komt bij mij heel direct binnen.”

Van Britta Maria en Maurits Fondse verschijnt 3 april het album De omweg.