De wondere wereld van kunstenaar Bruin Parry

Gekleed in zijn favoriete beige ruitcolbert van Arket, spijkerbroek en coole sweater van R13 – ‘daar werkt mijn broer Zep in New York’ – zit Bruin Parry (20) thuis in de Jordaan aan de keukentafel. Hij is op zijn iPad bezig met het tekenen van zijn geliefde mandala’s, soms wel vijftien per dag. Over een week moet het er vol staan met bezoekers van zijn eerste expositie By the hands, through the eyes and the lens, maar de kunstenaar zegt ‘totáál niet zenuwachtig’ te zijn. “Ik vind het vooral heel erg leuk.”

De in Amsterdam gemaakte doeken zijn voornamelijk zwart-wit. Op Mallorca, waar zijn ouders een huis hebben, werkt Parry vooral in kleur. Trots toont hij een collage aan de muur waarop hij zelf voor een achtergrond van zijn tekeningen staat afgebeeld in een papieren supermannenpak dat designer Jessica van Halteren voor hem maakte met behulp van zijn schetsen.

Van jongs af aan is Bruin Parry omgeven door creatieven, van stylist Ruud van der Peijl tot beeldend kunstenaar Jan Hoek, die twintig jaar zijn oppas was. Het modische gevoel en tekentalent kreeg hij van zijn moeder, stylist Anja Koops, en van zijn opa, architect Rob Parry, ontwerper van de PTT-brievenbus.

“Toen ik klein was, kraste ik veel,” legt Bruin Parry uit, die is geboren met down. “Maar mama leerde me betere lijnen zetten en opa leerde me 3D tekenen door allerlei blokjes op elkaar te lijmen en die na te tekenen in 3D-perspectief.” Jan Hoek: “Dat zie je terug in al zijn werk, het is heel geometrisch en kleurrijk.”

Parry werkt ook met verf en kwasten, maar het liefst tekent hij met stiften en inkt, want dan is hij snel klaar. Soms maakt hij in een middag wel twintig tekeningen, over een groot werk kan hij dagen doen. Hoek: “Ik heb zelf vier jaar kunstacademie gedaan en daar moest je altijd heel lang nadenken alvorens je ook maar één lijn op papier kon zetten. Als Bruin een vel heeft, begint hij onmiddellijk met tekenen, alsof het idee direct uit zijn hoofd, vanuit zijn hele eigen wereld, zo op het papier stroomt. Er zit ook geen twijfel in zijn bewegingen, de tekening vloeit eruit.”

Naast zijn creatieve moeder is ook Boy Frey, stylist voor onder meer Margiela Fragrances, Nike en H&M, curator van de expositie en Parry’s eigen tijdschrift. Zij vinden het tijd om wonderman Parry de wereld in te slingeren. “Het is echt speciaal wat Bruin maakt,” zeg Frey. “Zijn werk stond onlangs in de Amerikaanse Vogue, nu moeten we doorpakken. De hele Elandsgracht kent Bruin van zijn silentdiscomoves voor café De Jordaan, maar we willen graag dat ook anderen hem leren kennen en zijn werk zien. We willen vooral ook het clichébeeld doorbreken dat Bruins werk schattig zou zijn. Bruin weet precies wat hij doet en wordt ook door kunstenaars om hem heen serieus genomen.”

Gerard Joling en Lego

Vandaar ook dat Parry volgend weekeinde thuis samen met sieradenontwerpster Lies Musch en fotograaf Bart Oomes exposeert. Opdat de werelden van kunstenaars uit het reguliere circuit en makers die daar net buiten vallen niet meer zo gescheiden zijn.

Inmiddels is Jan Hoek oppas af, en is Bruin Parry één dag per week zijn studioassistent geworden. “We zijn collega’s,” verbetert Parry hem. Soms maakt hij live achtergronden bij fotoshoots. Wat Hoek van hem leert? “Een vrijheid van werken. Als kunstenaar is het belangrijk af en toe je hoofd uit te zetten en op je instinct te vertrouwen, en op Bruins vrije omgang met sociale media ben ik weleens jaloers. Hij heeft vijf instagramaccounts en vult ze met ­zoveel lol. Dat kunnen alle favoriete jasjes van Michael Jackson zijn, een dag later heeft hij ­alles verwijderd en staan al zijn mandalas of ­legobouwsels erop.”

Soms krijgen we er grijze haren van, zegt Frey. “Dan heeft hij net een mooi overzicht gemaakt van al zijn tekeningen, een dag later staan er ineens allemaal foto’s op van Gerard Joling, ­omdat hij Maak Me Gek zo’n leuk liedje vindt. Dus nu hebben we het account @bruinparryofficial aangemaakt, waar hij niets van af kan gooien.”

Met Lego is hij nu wel klaar, zegt Parry. Hij heeft zich met zijn iPhone fanatiek op fotografie gestort, ook al zo’n te gekke account, want de kunstenaar is zeer veelzijdig. Op zijn dertiende stylede hij al een fotoshoot voor Vice, waarvoor hij eigenhandig alle modellen castte, locaties koos (zijn kamer, de speelgoed- en de tapijtenwinkel) en kleding leende bij pr-bureaus. Onlangs figureerde hij in de clip van Lyma (Tjerk Lammers). Eerder werkte hij aan een kunstwerk in opdracht van AMC Kunststichting en de VUmc Kunstcommissie in de grafiekserie De menselijke gedaante.

Volgend jaar levert Parry een bijdrage aan een project van Hoek tijdens het BredaPhoto Festival in Stedelijk Museum Breda. Daarvoor krijgt hij samen met andere kunstenaars de opdracht zichzelf te laten fotograferen en daartoe een stukje museumzaal in te richten. De fotograaf heeft hij al: zijn buurman Leo Veger. De cd-hoes van Thijs Boontjes, waarop de zanger zijn hoofd door een gat steekt, vormt de grootste inspiratiebron. Meer wil hij er nog niet over kwijt, maar er komt ook een videoclip bij.

Het magazine dat volgend weekeinde bij de expositie wordt gelanceerd heet uiteraard Bruin Parry. Zijn leven als kunstenaar, fotograaf, taalvirtuoos en performer is erin gebundeld. Ook ­figureert hij in twee modeseries van fotograaf Tjerk Veltman en van Boy Frey. Een daarvan werd geschoten op de Elandsgracht, de andere bij de Vinkeveense Plassen waar Parry graag tot rust komt in het huisje van zijn tante. Vooral de laatste shoot was een hilarische dag volgens Frey. “Bruin moest er met zijn dure schoenen door de modder. Dat was echt een no-go.”

Zeefdruk op Vans

Tijdens de shoot droeg hij zijn favoriete merken: Maison Kitsuné, R13 en Gucci, oftewel ‘De G’, zoals Parry het merk noemt. “Daar ben ik gek op.” Het liefst winkelt hij elke dag met zijn moeder (‘zij kiest, maar ík kies ook’), en staat hij graag lang voor de spiegel om bijzondere kledingcombinaties te maken.

Zijn haar wordt al jaren spierwit geverfd door Siko van Berkel van Kapsalon In de Jordaan. Parry: “Blond staat me het mooist, dan ben ik op mijn knapst.” Enkele van zijn selfies – hij maakt ze graag, minstens tien per dag – zijn afgedrukt in het tijdschrift, dat verschijnt in een oplage van zestig stuks. Op is op.

Frey: “We willen het zo exclusief mogelijk houden, het moet bijzonder zijn dat je het hebt weten te bemachtigen, want Bruin is ook een bijzonder mannetje.”

Hoek werkt ondertussen met Wieger Windhorst, acteur, muzikant, schrijver en eveneens oppas van Bruin, aan project Outsiderwear. Daarin koppelen ze collega’s van Stichting Cordaan/Bijzonder Amsterdams in Noord (de creatieve werkplaats waar Parry drie dagen per week heengaat) en de Outsider Art Gallery aan ontwerpers als Bonne Reijn, Piet Parra, Duran Lantink en Sophie Hardeman, om gezamenlijk een kledingcollectie te maken. Op diverse plaatsen in de stad zal een Outsiderwearfestival worden georganiseerd. Hoek: “Niet iedereen heeft immers creatieve ouders zoals Bruin. Op die festivals kunnen ook zijn collega’s een beetje uit dat zorgwereldje komen en in een coolere context hun werk tonen.”

Volgend weekeinde zullen er 60 zeefdrukken en 25 foto’s van Bruin Parry te koop zijn. Bezoekers kunnen er eveneens uit een aantal prints kiezen die op witte Vans Classic slip-ons kunnen worden gezeefdrukt, of door Jan Hoek een tatoeage laten zetten van een mandala naar keuze. De verdiensten wil Bruin Parry investeren in zijn Michael Jacksonmuseum. Een krijtbord met ‘Neverland’ boven de deur tegenover zijn slaapkamer verraadt het achterliggende walhalla. Hoog op zijn verlanglijst: een etalagepop voor zijn Thrillerglitterpak.

By the hands, through the eyes and the lens, 29/11 t/m 1/12, Eerste Looiersdwarsstraat 12, 12.00-19.00 uur (zo tot 18.00 uur), toegang is gratis.