De tegenstrijdige vrouwbeelden op tv zijn niets voor de eigenzinnige Majka

In haar vorige solo, Body as a weapon, kroop de in Nederland opgeleide Sandra Kramerová in de huid van een deelnemer aan de massachoreografieën voor de Spartakiáda’s, de oostblokvariant van de Olympische Spelen. Voor Majka liet ze zich inspireren door de Tsjechoslowaakse televisieserie Spadla z oblakov: Ze viel uit de lucht.

Kramerová staat ook nu alleen op het toneel, maar dankzij een sterk team in de coulissen vormen decor, video, licht en geluid een overtuigende synthese. Op het achterdoek verschijnen bij wijze van proloog zegswijzen over vrouwen: ze moeten pure and pretty zijn, je vindt ze tussen de aardappelen enzovoort.

Alien op laarzen

De eerste minuten van Majka reizen we door de galactische ruimte. Dan ploft een alien met rode rubberlaarzen op de dansvloer. Majka landt in een toneel-op-toneel met de sfeer van het socialistische Tsjechoslowakije van de jaren zeventig: een wand met keukenkastjes, een staande spiegel met nachtkastje, een – geprojecteerd – dressoir met televisietoestel erop.

Met haar spiegelbeeld komt Majka al snel in het reine. Dat lukt niet met de tegenstrijdige beelden die ze op televisie ziet. Eerst een verleidelijke blondine in bikini en een zorgzame brunette met zoonlief. Dan soortgenoten die in winkels werken, taarten bakken of de was doen, gevolgd door De Boerin, De Arbeidster en De Sportvrouw met hamer-en-sikkelvlag.

Een grote hamer heeft Kramerová bij de hand, net als een berg aardappelen en hooggehakte rode pumps. Ze krijgen een onorthodoxe behandeling met behulp van bewegingen uit de fitness, show- en paaldans. Dankzij een sterke lichaamsbeheersing, timing en articulatie ontstaat gaandeweg een beeld van een behoorlijk eigenzinnig type.