Achtergrond
De ongekende bloei van de nederpop is nog lang niet voorbij leert Noorderslag
Met bijna vijftig acts op een avond was Noorderslag een ware uitputtingsslag. Maar het gaat uitstekend met de nederpop, en al helemaal met Goldband, het Haagse trio dat de Popprijs kreeg uitgereikt.
“Wat zullen onze ouders trots zijn,” brult Goldbandzanger Milo Driessen. “Ja, vooral op jou,” brult een van zijn collega’s er meteen overheen. Wat daarmee wordt bedoeld, snapt iedereen in de zaal: afgelopen week snoof Driessen cocaïne op het podium tijdens een optreden. Een filmpje ervan ging viraal en veroorzaakte de nodige ophef.
De mannen van Goldband, winnaars van de Popprijs 2022, zitten er niet mee. Nou ja, Driessen beloofde dat hij het nooit meer zal doen, maar spijt heeft hij er niet van. En doorrr... Het refrein van hun megahit Noodgeval laat zich trouwens goed meezingen als ‘Dit is een cokegeval.’
2022 was in de nederpop het jaar van Goldband, het trio dat house verbindt met jarentachtigpop en soms een beetje klinkt als Het Goede Doel op een dancebeat. Anders dan in voorgaande jaren liet de zege zich vrij makkelijk voorspellen. Maar wie is op Noorderslag de ‘special guest’ die om negen uur ’s avonds staat geprogrammeerd?
Dua Lipa
Dua Lipa, gonst het even door de Noorderpoort. Die was deze week inderdaad in Groningen voor de internationale muziekconferentie Eurosonic, maar op het volledig Nederlandse Noorderslag heeft de Brits-Albanese superster als artiest natuurlijk niets te zoeken. De special guest blijkt Di-rect te zijn, de winnaar van de vorige Popprijs.
Vorig jaar zaten we in januari nog in een lockdown en moest Noorderslag het doen zonder publiek. Op eigen verzoek haalt Di-rect het optreden dat hoort bij het winnen van de Popprijs nu in. En dat doet de groep met heel veel enthousiasme. Gaat Spike, de gitarist van de groep, nooit onderuit bij al dat geren en gespring?
Met optredens van Goldband, Di-rect en tussendoor ook nog van het ook al zo onstuimige Son Mieux is het zaterdagavond in de grote zaal van de Groningse Oosterpoort een beetje een Haags onderonsje. Ja, het gaat goed met de muziek in de stad die in de jaren zestig van de vorige eeuw bekendstond als Nederlands popstad nummer 1.
Maar het gaat in heel Nederland goed met de popmuziek. De ongekende bloei die een paar jaar geleden werd ingezet is nog lang niet voorbij leert Noorderslag, het festival dat als geen ander laat horen wat de actuele stand van zaken in de popmuziek is. Wel 48 acts – in zo ongeveer elk denkbaar genre – staan geprogrammeerd en er zit eigenlijk geen zwakke broeder of zuster tussen.
Memetechno
De Friese rapper Joost (voluit Joost Klein) speelt als noorderling een beetje een thuiswedstrijd. Hij is er zo een die in zijn teksten geen geheim maakt van zijn mentale problemen. Als hij tussen twee nummers in verzucht dat hij ‘al’ 25 jaar is, zegt hij erachteraan dat hij in al die jaren ‘meer doktoren dan meisjes’ zag.
Joost rapt zijn persoonlijke ontboezemingen op knalharde elektronische muziek die de grote zaal doet trillen en schudden. Maar het kan nog veel harder: in de kelder representeren producers Gladde Paling en Natte Visstick de nieuwe Nederlandse dancevariant memetechno. Techno is doorgaans een heel serieuze aangelegenheid, hier mag worden gelachen.
Met een gezichtsbedekkend masker op laten Gladde Paling en Natte Visstick (collega Vieze Asbak kon niet?) muziek horen die bijna karikaturaal lomp en bot is en vol rare stemmetjes en geluidjes zit, maar die ook vrolijk stemt. Er valt in gabberstijl op te hakken, heeft het Groningse publiek snel door.
Geweldig publiek trouwens, daar in de Oosterpoort. Zou een festival als Noorderslag in Amsterdam worden georganiseerd, dan zou daar vast een publiek van vooral dertigers op af komen. Die zijn er in de Oosterpoort zeker ook, maar er is ook publiek dat jonger is, zoals er ook publiek rondloopt dat juist (veel) ouder is. Niemand is blasé en na middernacht is het enthousiasme nog even groot als aan het begin van de avond.
Sixtiesstijl
Momenten van verstilling zijn er temidden van alle heisa en reuring wel degelijk. Elephant uit Rotterdam maakt mooie melodieuze en lieve liedjes in sixtiesstijl. De muziek van de groep De Toegift uit Zeeland schurkt zowaar tegen de kleinkunst aan. Zanger Maxim Ventulé, een eigenzinnig type met een stem die soms doet denken aan die van Ramses Shaffy, lijkt er zelf verbaasd over hoe keurig stil het publiek zich houdt bij de allerrustigste momenten in het optreden.
Is Amsterdam ook nog ‘in the house’? Tuurlijk wel. Hang Youth bindt ook hier ‘punkend’ de strijd aan met kapitalisme, Personal Trainer speelt in grote bezetting lekker hortende en stotende indiemuziek. Ook uit Amsterdam, vernoemd naar de Jordaan zelfs, komt The Jordan, de nieuwe nom de plume van Caroline van der Leeuw, voorheen bekend als Caro Emerald.
De vrolijke popjazz van Emerald heeft bij The Jordan plaatsgemaakt voor stemmige muziek die het midden houdt tussen rock en triphop. Een try-outoptreden vorig jaar in het Amsterdamse Bitterzoet was een succes, hier in Groningen moeten Van der Leeuw en haar band er hard voor werken het publiek mee te krijgen. Moedig is het wel, zo’n radicale koerswijziging.
