Blauw Bloed is terug met Anne-Mar Zwart als presentatrice: ‘Oranjes zijn te veel in het buitenland’

Het eerste dat Anne-Mar Zwart deed toen ze werd gevraagd als presentator van Blauw Bloed was een belletje naar collega Jeroen Snel (53). Hij was bijna twintig jaar het vaste gezicht van het royaltyprogramma en wilde het liefst door.

“Hij zei: ‘Ik vind het jammer dat ik het niet meer mag doen, maar ik gun het jou.’ Als ik het even niet weet, bel ik hem. Hij weet zo ongelooflijk veel.” Ook voor de trouwe kijkers van Blauw Bloed wordt een nieuw gezicht even wennen, denkt ze. “Ik las reacties als: wie ís zij?”

Fertiliteitskliniek

In een notendop: de Woerdense begon als stagiaire bij de Evangelische Omroep (EO), waar ook haar moeder werkte. Zwart werd in 2006 redacteur bij de EO, groeide door tot tv-presentatrice, is getrouwd en kreeg zoon Fender (2).

Veel lof ontving ze voor kinderprogramma’s als de Anti Pest Club en Hallo, ik heb kanker en de podcast Willen jullie geen kinderen? waarin ze openlijk sprak over haar vruchtbaarheidsproblemen en het traject in de fertiliteitskliniek.

Voor Hallo, ik heb kanker kreeg het programma afgelopen najaar een Televizier-Ster. Huilend nam de presentatrice de prijs in ontvangst. De tranen waren voor Marleen, één van de hoofdrolspelers van de serie die een week eerder op 11-jarige leeftijd was overleden. Het meisje had bij de feestelijke uitreiking moeten zijn; haar jurk hing al klaar.

Stoelendans

Afgelopen jaar was Zwart ook getuige van de stoelendans die Blauw Bloed doormaakte. Het programma verhuisde van zender, werd ingekort en presentator Snel verdween achter de schermen, waar hij als eindredacteur aan de slag ging.

Zwart nam enkele royaltyspecials op zich, zoals het 20-jarig huwelijksjubileum van Máxima en Willem-Alexander, maar is vanaf vandaag de vaste presentator van het programma. Ook de formule van het programma – dat tóch weer meer zendtijd kreeg van de NPO – is gewijzigd en zal volgens Zwart een beetje te vergelijken zijn met RTL Boulevard , met royaltynieuwtjes, reportages en deskundigen in de studio, onder wie collega Snel en modedeskundige Josine Droogendijk.

Waar begon jouw fascinatie voor het koningshuis?

“Op de bank bij mijn oma waar ik steevast blaadjes als Vorsten en Royalty las. Ik kende alle prinsessen uit mijn hoofd. Zo werd er destijds veel geschreven over het eetprobleem van Letizia, die hele mooie prinses uit Spanje met die bonige armpjes. Ook later bleef ik een megafascinatie houden voor de bubbel waarin de royals leven.”

“Telkens als ik de cameraman van Blauw Bloed tegenkwam, wilde ik weten wat hij had meegemaakt. Staatsbezoek in Aruba? Vertel! Zat ie in hetzelfde vliegtuig als Máxima? Wat at zij dan? En belde ze met haar kinderen? Eén keer hoorde hij haar facetimen met de kinderen thuis. Máxima zei: ‘Nee dat wil ik niet en papa vindt dat ook niet goed.’ Dan realiseer je je, hoe suf het ook klinkt, dat zij ook maar gewoon mensen zijn.”

De populariteit van de Oranjes daalt. Hoe ga je daar in Blauw Bloed mee om?

“Dat is een onderwerp dat zeker ter sprake komt. Wat doen de Oranjes verkeerd? Kunnen ze het tij nog keren? Kan Amalia daar een rol in spelen? Die kritische noot vind ik zelf ook wel lekker. Ik zou geen Blauw Bloed willen maken waarin we alleen maar over de bolletjes van de Oranjes aaien.”

En? Wat doen ze verkeerd?

“Ze zijn te veel in het buitenland. En als ze in Nederland zijn, bezoeken ze alleen de Randstad en grote evenementen. Niet de dorpjes of achterstandswijken. Máxima wordt vanwege haar werk voor de VN niet voor niets de koningin der buitenlanden genoemd.”

“Persoonlijk zou ik het zonde vinden als de Oranjes nog meer terrein verliezen. Kijk, ik slaap niet onder een dekbed met Willem-Alexander erop, maar ik vind dat het koningshuis ons land een gezicht en verhaal geeft. Er gaat volksliefde vanuit. Maar ik zal ook niet gaan demonstreren als er geen draagvlak meer is voor een monarchie.”

Amalia maakt momenteel een rondreis met haar ouders op de Antillen. Wat kunnen we van haar verwachten?

“Zo’n programma is natuurlijk van A tot Z uitgestippeld. Ze weet bij wijze van spreken al waar ze naar links en naar rechts moet zwaaien, maar ondanks dit weinig verrassende schema hoop ik dat ze de vrijheid voelt om onder de vleugels van haar vader vandaan te komen. Ik hoop dat ze veel vragen durft te stellen, en we een beter beeld krijgen van hoe ze zich op haar rol als troonopvolger voorbereidt.”

“De bedreigingen waar ze nu mee te maken heeft, vind ik triest. Ze moet heel beschermd leven. Dan denk ik: shit zeg, Willem-Alexander heeft wel mazzel gehad. Hij heeft kunnen genieten van zijn studententijd, ik vrees dat dat voor haar niet is weggelegd.”

Waarom reis jij niet mee?

“Voor nu houden we vast aan een klassieke rolverdeling: er zijn verslaggevers ter plaatse en ik ben het vaste gezicht in de studio. Maar het programma is ook nog in ontwikkeling. Er ligt nu bijvoorbeeld een plan om tijdens de kroning van koning Charles, begin mei, een live-uitzending in Londen te maken. Daar kan ik me nu al op verheugen.”

Eerder vertelde je dat je hebt getwijfeld of je wel genoeg ‘EO’ was. Wat bedoelde je daarmee?

“Dat ik tot de groep christenen behoor die het allemaal niet zeker weet, maar wel hoopt en gelooft dat God bestaat. Ik weet nog dat er tijdens mijn stage werd gebeden voor goed weer op de EO-jongerendag. Daar had ik moeite mee. Ik zal nooit tot God bidden met een vraag.”

“Ik denk namelijk niet dat hij een superhero met een cape is die mij komt helpen. Voor mij heeft hij meer een ondersteunende rol. Dat andere mensen wel bidden en daar steun of troost uithalen is mooi, maar voor mij werkt dat niet. Iedereen beleeft het geloof anders. Binnen de EO is daar ook ruimte voor. De omroep is minder stijf geworden.”

Heb je in die periode dat je vruchtbaarheidsproblemen had, geworsteld met je geloof? Of toen er tijdens jouw programma een meisje van 11 overleed aan kanker?

“Nee, omdat ik geloof dat ziekte, narigheid en de gebroken wereld waarin we leven, nooit Gods plan kan zijn geweest. In mijn filosofie wil God wel ingrijpen, maar kan hij dat op één of andere manier niet.”

“Wij hebben hem te ver van ons weggezet, te veel onze eigen keuzes gemaakt of er is kwaad in de wereld gekomen. Ik denk dat hij naar deze wereld kijkt en denkt: jongens, dit was niet het plan dat ik had. Laten we dit de wereld 1.0 noemen. Er komt vast nog een 2.0, het hiernamaals, en dan ga je zien wat ik eigenlijk voor jullie in petto had.”

Welke rol speelt het geloof dan in jouw leven?

“Ik val erop terug als ik het moeilijk heb. Toen mijn oma ziek werd – in september overleed ze – heb ik niet gebeden met de vraag of ze beter zou worden. Ik bedank hem dat hij er altijd voor haar is geweest. Ook in de periode dat ik moeite had om zwanger te worden, heb ik nooit gedacht: ik ga God om een kind vragen.”

“Als ik in bed lig, dank ik God liever voor de dingen die ik wel heb. Dan krijg ik een soort rust over me heen. Ik bedank hem vaak dat ik zoveel mazzel heb in het leven.”

Blauw Bloed, zaterdag om 20.05 uur bij de EO op NPO 2.