Arthouse-horrorfilm Men is een pijnlijk pretentieuze kijk op vrouwenhaat

Alex Garlands nieuwste film heet Men (Mannen) maar hoofdpersonage Harper (Jessie Buckley) wordt gekweld door één man in het bijzonder (Rory Kinnear) – zij het een die in vele gedaanten aan haar verschijnt. In Garlands nieuwe arthouse-horrorfilm zijn alle mannen namelijk slecht.

Men is een halfdiep allegorisch verhaal, beladen met christelijke symboliek en subtext, dat zo subtiel is als de titel die het draagt. In de opening plukt Harper een appel uit een grote boom voor het landhuis waar ze twee weken zal verblijven en eet die op. De beheerder van het vakantiehuis grapt dat ze dat niet had moeten doen: “Verboden vrucht!” In wat volgt zien we de val van de mens: de roofzuchtige lust die elke man die Harper tegenkomt ontwikkelt voor haar vlees.

Garland filmt Harper van voren en van achteren en wisselt voortdurend tussen beide perspectieven, om te laten zien dat Harper niet echt veilig is en altijd over haar schouder moet kijken. Maar het resultaat is frustrerend, de beelden zijn onhandig.

Men is een oninteressante, pijnlijk pretentieuze kijk op vrouwenhaat. De film is een poging om de gruwelen van het patriarchaat te tonen, maar is ontdaan van elke vorm van complexiteit.

Buckley levert een werkelijk fenomenale acteerprestatie voor een personage dat alleen kan worden omschreven als mishandeld en dat alleen bestaat om verder mishandeld te worden. Maar dat verandert niets aan het feit dat dit weer een film is over hoe moeilijk vrouwen het hebben, maar die zelf dankbaar gebruik maakt van alle vormen van misbruik waar een vrouw mee te maken kan krijgen.