Anan Striker is tapejockey: ‘Je ziet ze denken: wat staat hij nou te doen?!’

Anan Striker (34) is tapejockey. Hij dj’t met bandjes, liefst voorbespeelde muziekcassettes uit de jaren tachtig. ‘Ik draai met een rauw handje, het hoeft niet perfect.’

Voor de deur van de woning van Anan Striker in Tuindorp Oostzaan staat een grijze Nissan Bluebird uit 1986. Een wagen voor de liefhebber. Striker is zo’n liefhebber. Hij vertelt de auto te hebben gekocht voor 2500 euro in België. “Ik ben afgezet, want ik heb er nog 3000 euro in moeten pompen, maar nu rijdt hij geweldig.”

Verheugd: “En er komt een origineel Nissan-tapedeck in!”

Striker heeft een voorliefde voor oude spullen, liefst uit de jaren tachtig. Gek is hij van cassettedecks en tapes. Striker (geboren in Assen, 1988) heeft een eigen show op het online radiostation Echobox, waarin hij alleen met tapes draait, en hij dj’t in clubs. “Mensen van mijn leeftijd en ouder herkennen de decks en bandjes van vroeger, bezoekers die jonger zijn zie je denken: wat staat hij nou te doen?!”

Zelf heeft hij het bandjestijdperk niet echt meegemaakt. “Ik herinner me dat ik als kind met een cassetterecorder dingetjes van de radio opnam, maar ik gebruikte het als speelgoed. Ik was niet bewust muziek aan het opnemen of zo. Echt geïnteresseerd in cassettes raakte ik negentien jaar geleden toen – ik weet het heel precies – een vriend me een walkman met daarin een hiphopmixtape in mijn handen drukte: ‘Hier, moet je luisteren.’”

Striker wilde dj worden in die tijd. “En ik wilde met vinyl draaien. Maar daar heb je twee draaitafels voor nodig. Die zouden me zeker 600 euro kosten. Uit geldgebrek ben ik uitgekomen op draaien met cassettedecks. Die kon je toen – en nu nog steeds – voor rond de 30 euro kopen. Twee bandjes erbij en ik kon aan de slag.”

Hameren op play en stop

Hij gaat het bezoek voor naar boven, waar een kamer staat volgestouwd met jarentachtigapparatuur, die hij vooral vond bij kringloopwinkels. De inbreker die onlangs zijn huis bezocht, was er gelukkig totaal niet in geïnteresseerd. Op een doubledeck dat ooit dienstdeed als karaokemachine geeft Anan Striker een kleine proeve van zijn kunnen als tapejockey.

De drukknoppen van het apparaat krijgen er flink van langs. Hamerend op niet alleen de play- en de stopknoppen, maar ook die waarmee je de cassettes vooruit en terug kunt spoelen, roept hij een kakofonie aan geluiden op. Hij maakt ook gebruik van echo en heeft een apparaatje (voor de liefhebber: een Landscape TT44) waarmee hij kan scratchen met de bandjes. Een hiphopbeat dreunt intussen onverstoord door.

Fascinerend, echt, maar... dat geluid. “Ja, het is dof en het ruist, maar daar houd ik juist van.” Hij vertelt dat hij als tapejockey eens draaide op een bijeenkomst van cassettefanaten en daar Lou Ottens ontmoette, de vorig jaar overleden uitvinder van het cassettebandje. “Hij snapte echt niet wat ons daarin zo aansprak. Hij zei: ‘Een cd klink toch veel beter?’”

Toch ging Striker graag op de foto met de legendarische Philips-uitvinder, die ook een grote rol speelde bij de ontwikkeling van de cd. “Ik ga eigenlijk nooit met bekendheden op de foto, maar voor zo’n grootheid als hij maakte ik graag een uitzondering.”

Behelpen

Wat dj’en met cassettes een stuk lastiger maakt dan met vinyl of mp3, is dat je niet in één keer naar de muziek kan gaan die je wilt laten horen. “Een vinyl-dj laat de naald zakken. Ik moet alles wat ik wil laten horen scherp hebben staan. Voorafgaand aan een dj-optreden ben ik daar soms wel twee dagen mee bezig.”

‘Gewone’ dj’s kunnen ook pitchen: de muziek versnellen of vertragen waardoor een naadloze overgang tussen twee nummers te maken is. “Mixen op beats is voor een tapejockey heel lastig. Met die karaokemachine kun je wel wat versnellen en vertragen, maar ook dat is behelpen.”

Zijn er meer tapejockeys in Nederland? “Oh ja, hoor. En in Oost-Europa heb je ze ook. Iedereen doet het op zijn eigen manier. Ik zie op internet soms wel wat anderen doen, maar ik ga liever mijn eigen gang, ik wil origineel zijn. Ik draai met een rauw handje, het hoeft niet perfect. Ik ben liever fresh dan clean.”

Hij is behalve tapejockey ook kunstenaar. “Gescheiden werelden zijn het niet. Het dj’en met cassettes was aanvankelijk een hobby, nu is het ook onderdeel van mijn kunstenaarschap. Ik draai op dansavonden, maar verzorg met mijn cassettedecks ook performances.”

De skills, de decks, de verzameling

De naam Anan Striker moet gewoon op z’n Nederlands worden uitgesproken. “Er wordt vaak iets Engels van gemaakt, maar het is mijn echte naam. Eerder had ik als tapejockey wel een artiestennaam: BDMNTN Intergalactic Space Tapes. Ik probeerde er een soort alter ego van te maken. En lekker geheimzinnig had ik een masker op. Nu sta ik er gewoon als mezelf: ik ben Anan en ik ben tapejockey. Ik heb de skills, de decks en de verzameling.”

Met die verzameling bedoelt hij de bandjes die hij draait, bij voorkeur voorbespeelde muziekcassettes. Hij heeft er rond de duizend van, die hij thematisch gerangschikt bewaart in koffers en dozen. Gek is hij op Miami bass, een hiphopgenre uit de jaren tachtig met uitzonderlijk harde bassen. Ook favoriet: Memphis-rap, een zuidelijk genre dat vooruitliep op de nu zo populaire trap. Dance heeft hij ook veel, vooral acid en gabber.

De hardware die hij als tapejockey nodig heeft is voor weinig geld te vinden, de prijs voor de software kan nog behoorlijk oplopen: hij is lang niet de enige verzamelaar van oude muziekcassettes. Hij koopt vooral online. “Voor hiphopcassettes moet je echt in Amerika zijn, hier is op dat gebied niet veel te vinden. Ik moet het echt van Discogs (onlinemuziekmarkt, red.) hebben. Gabbercassettes heb je in Nederland wel.”

Alfred Jodocus Kwak

Je zou denken dat op rommelmarkten en bij de kringloop ook veel te vinden moet zijn? “Hier in Nederland? Als je van Alfred Jodocus Kwak houdt, ja.”

Waar we niet uit moeten afleiden dat hij de neus ophaalt voor kindercassettes. Hij heeft een hele doos vol met cassettes met luisterverhalen voor kleintjes. “Altijd leuk om een fragment uit een sprookje in een hiphopset te gooien.”

Een doos voetbalgerelateerde cassettes is er ook. Het Nederlands elftal tezamen met De Havenzangers. Het door Jack van Gelder verzorgde commentaar bij de EK-finale van 1988. “Ik heb gedraaid bij een tafelvoetbaltoernooi in Sexyland, daar kon ik deze bandjes goed gebruiken.”

Hij zet een muziekcassette op die de firma Doppeldouche ooit cadeau deed aan klanten. Over een heel cheap synthesizermuziekje klinkt de stem van een fitnessinstructeur: ‘Ga in een kleine spreidstand staan, de knieën licht gebogen...’ Striker, enthousiast: “Dit werk goed hoor, als intro bij een wild setje acid.”

Naast een cassettedeck ontwaren we een boek met de titel Eerste hulp bij oorsuizen. Het staat er niet voor de grap. “Ik heb last van tinnitus. En ja, daar hebben mijn activiteiten als tapejockey veel mee te maken.” Hij zet een cassette op om te laten horen hoe zijn tinnitus klinkt.

We horen geruis. “Precies, dat hoor ik. Een constante ruis. Ik heb er mee leren omgaan door dat geruis te ervaren als cassetteruis.”

Anan Striker draait op 25 maart in Toekomstmuziek en op 29 maart in Café Belgique, beide in Amsterdam.