An Evening With Silk Sonic is zonder meer een van de leukste albums van 2021

Vier jaar geleden stond Anderson Paak in het voorprogramma van Bruno Mars tijdens een heel lange tournee die de twee in mei 2017 ook naar de Ziggo Dome bracht. Opvallend, want Paak had toen in Amsterdam al met gemak op eigen kracht Paradiso vol kunnen krijgen en mogelijk ook wel Afas Live. Er is tijdens die tour wel iets heel moois gegroeid tussen die twee, in muzikaal opzicht welteverstaan.

Tussen de bedrijven door sloegen Mars en Paak al meteen samen aan het schrijven en aan het opnemen. Het heeft even geduurd voor we het resultaat ervan mochten horen, maar afgelopen voorjaar was er ineens Leave The Door Open, de geweldige debuutsingle van Silk Sonic, zoals de twee zich samen noemen. Op de twee singles die volgden, gingen ze verder op het ingeslagen pad: retrosoul geïnspireerd door de zwarte muziek van de jaren zeventig.

En nu is er het album An Evening With Silk Sonic, dat zonder meer een van de leukste albums van 2021 is. Mars en Paak vonden elkaar in hun liefde voor soulmuziek uit, vooral, de eerste helft van de jaren zeventig. Die klonk veel verfijnder en verzorgder dan de oorspronkelijke soul uit het voorgaande decennium. De mannen van Silk Sonic, die beiden halverwege de jaren tachtig zijn geboren, zijn meesters in herscheppen ervan. Ze doen het vooral ook met heel veel lol.

Zanger, rapper en drummer Paak lag altijd al lekker aan, laten we zeggen, de linkerkant van de muziek. Dit moet het album zijn dat ook Mars, volkomen ten onrechte nogal eens weggezet als behaagzieke gladjakker, in die hoek eindelijk volkomen credible maakt. Paak en Mars overtreffen zichzelf op An Evening With Silk Sonic in alles: als zangers (wat een prachtige harmonieën), maar ook als muzikanten en vooral songschrijvers.

De muziek op het album is schaamteloos retro, maar tegelijk ook veel en veel meer dan een herhalingsoefening. De arrangementen zijn vol en rijk (over wat violen en blazers meer of minder wordt niet moeilijk gedaan), de productie is knisperend vers (het werk van vooral Mars) en de teksten zitten vol aanstekelijk tongue-in-cheekhumor – hun muziek nemen de twee uiterst serieus, zichzelf iets minder.

Niets mis met digitale muziek natuurlijk, maar het is ook wel weer eens leuk een album te horen dat nagenoeg geheel ‘met de hand’ is gemaakt. Philly Soul en Motown lijken daarbij de voornaamste inspiratiebronnen, maar ook het oude werk van Earth Wind and Fire klinkt door op dit album. En er is funk. Uit die hoek is er de niet minder dan legendarische Bootsy Collins, bekend geworden als bassist in de band van zowel James Brown als die van George Clinton, die op het album de rol van host heeft.

An Evening With Silk Sonic is een feest. Het enige wat je tegen het album zou kunnen inbrengen, is dat het aan de korte kant is. Slechts negen tracks staan erop (gezamenlijke speelduur iets meer dan een half uur), waarvan er drie al bekend waren en één een intro is. In stijl is het wel: in de jaren zeventig duurden elpees meestal niet veel langer.