Afzwaaiend directeur Paradiso: ‘De popmuziek wordt steeds zakelijker’

Waarom houdt u het voor gezien?

“Ik ben in mijn actieve loopbaan meestal nooit ergens langer dan vijf, zes, zeven jaar geweest. Een nieuwe werkomgeving vind ik stimulerend. Het indienen van een nieuw beleidsplan bij de gemeente begin volgend jaar is een natuurlijk moment om op zoek te gaan naar iets anders.”

“Als je van popmuziek houdt is Paradiso een fantastische plek om te werken. Er is bij het personeel een ongelooflijke betrokkenheid. Maar in een andere omgeving zie je hoe dingen anders kunnen en kom je op ideeën.”

Wat heeft u bereikt sinds uw aantreden eind 2013?

“We hebben een veel sterkere positie in de popmuziekwereld doordat we veel meer buitenshuis programmeren, op andere podia. Het aantal bezoekers is van ruim 500.000 gestegen naar ruim 700.000 dit jaar. Dat is geen doel op zich. Maar de hele popmuziek wordt steeds zakelijker. Als je niet oppast, laat je je positie bepalen door artiesten en managers. Met een broedplaats als Cinetol, met een klein zaaltje, bieden we beginnende artiesten een kans en kun je met ze meegroeien. Zo kweek je loyaliteit.”

“Bij mijn aantreden vroeg de raad van toezicht: wat wil je bereiken? Ik antwoordde dat Paradiso op een hoog niveau programmeert en dat ik dat wilde handhaven. Anderen moeten het maar beoordelen, maar ik heb het idee dat dat is gelukt.”

“Een andere verworvenheid is de rol van Paradiso bij de Tolhuistuin in Noord. Daar programmeren we én ben ik namens Paradiso één van de drie vennoten. Dat heeft veel energie gekost, dat kwam er allemaal bij, maar het floreert en genereert inkomsten.”

“Ik ben ook trots op het beeldje van Eberhard van der Laan op de gevel van Paradiso, dat illustreert onze betrokkenheid bij de stad.”

“Bij mijn aantreden vond ik het een gesloten organisatie. De nieuwsbrief bestond uit een platte tekst. De website is nu vernieuwd. En de organisatie die de ticketverkoop afhandelde, bood weinig ruimte voor rechtstreeks contact met ons publiek. Met Paylogic is dat veranderd.”

De veranderingen werden u op de werkvloer niet door iedereen in dank afgenomen.

“Nee, natuurlijk niet. Dat is het lot van een directeur. Bij het veranderen van ticketafhandelaar was er bijvoorbeeld verzet. Dat moet je als directeur dan forceren. Geen sinecure. Want het zijn tankers, organisaties als Paradiso. Er zijn ook een aantal mensen vertrokken.”

Een uitspraak over uw voorganger Pierre Ballings in Het Parool deze zomer schoot medewerkers in het verkeerde keelgat. U zei dat hij ongezond lang directeur is geweest, ruim 20 jaar.

“Dat zou kunnen, dat weet ik niet. Ik ben heel naïef in die dingen. Ik ben er ook niet de persoon naar om heel vaak in de krant te staan. Het gaat niet om mij, maar om de instelling. Als je me dan spreekt, zeg ik het eerste dat in me opkomt. Terwijl Pierre de basis heeft gelegd voor de rol van Paradiso in de Tolhuistuin. Dat is dan het voordeel van ergens langer werken. Dan heb je de tijd om iets dergelijks van de grond te tillen. In die zin heb ik minder geduld.”