De weekendtips van het Parool Panel

Kunst

Mitchell Esajas is antropoloog en medeoprichter van The Black Archives.

“De No Man’s Art Gallery geeft een podium aan jonge getalenteerde kunstenaars die aan het begin van hun carrière staan, zodat ze een volgende stap kunnen maken binnen de kunstwereld. Vaak zijn het kunstenaars uit het buitenland. Ik vind het belangrijk dat onderbelichte makers de ruimte krijgen hun stem te laten horen en hun werk te tonen aan het publiek. Bij The Black Archives doen we dit vanuit historisch perspectief en bij deze galerie krijgen inspirerende makers van moderne kunst die ruimte. Vorige week zaterdag was bijvoorbeeld de opening van een solo-expositie van de Zuid-Afrikaanse beeldend kunstenaar Jamal Nxedlana die nog tot en met 16 april te bezoeken is. Je kunt bij No Man’s Art Gallery trouwens ook aan de bar zitten voor een hapje en een drankje.”

Literatuur

Lale Gül is schrijver.

“Toen ik voor het eerst bij Canvas kwam, was het liefde op het eerste gezicht. Er hangt altijd een vrije en vrolijke sfeer op de zevende verdieping van het Volkshotel in de Wibautsraat. Je kunt er heerlijk dansen en er is altijd sfeervolle muziek van de leuke dj’s op vrijdagen en zaterdagen. Overdag kun je in het knusse café zitten om te duiken in een goed boek. Het laatste boek dat me heeft doen janken van ontroering is een gedichtenbundel van Toon Hermans, omdat ik m’n overleden oma erg miste – ‘Als tranen een trap konden bouwen, en herinneringen een brug, dan klom ik hoog de hemel in, en haalde ik je weer terug.’”

Film

Olivia Lonsdale is actrice.

“Sinds mijn 19de heb ik een Cinevillepas en daardoor is een wereld voor me opengegaan. Door veel naar de film te gaan, en dus ook te zien welke films ik niet goed vind, is mijn filmsmaak verder ontwikkeld. Ik vind het heerlijk dat er al vanaf tien uur ’s ochtneds films draaien in filmhuizen. Laatst ben ik op zaterdagochtend naar À bout de souffle gegaan, de eerste lange speelfilm van Jean-Luc Godard uit 1960. Ik ben een ochtendmens, maar als ik me als nachtmens heb gedragen, is niks lekkerder dan je dag te beginnen met een zwartwitfilm over de jaren zestig in Parijs. Zo’n Cinevillpas is niet alleen voordeliger als je meer dan twee keer per maand naar de film gaat, de filmhuizen die je ermee kunt bezoeken zijn ook fijne plekken om te zijn.”