Yvon Jaspers was te vaak een opgewonden vragenvuur

Yvon Jaspers en Joris Linssen schoven aan bij DWDD om hun eerste gezamenlijke aflevering Hello Goodbye aan te kondigen. Het bleek een letterlijke vooruitblik op het vernieuwde programma, waarin de vooruitblikken welig tierden.

Voordat we uiteindelijk zagen hoe de vijfjarige Lennard met zijn familie werd herenigd, hadden we fragmenten met titels als 'Lennard in Amerika', 'Straks: Lennard is er weer' en 'Lennard is er weer' voorbij zien komen. Een onnodige toevoeging: de climax van elk gesprekje zit 'm juist in de spanning van het moment, het niet weten wie er straks vanachter de schuifdeuren vandaan komt, en wanneer.

Dat de chemie nog niet van het duo afspatte, had vooral te maken met het grote verschil in interviewstijl. Waar Linssen zich heeft bewezen als integere vragensteller die maar in stilte hoeft te knikken om zielenroerselen los te krijgen, was Jaspers te vaak een opgewonden vragenvuur. ('Hoe ziet ze eruit? Heel klein, dun, tenger? Hoge hakken waarschijnlijk, dat hebben ze in Rusland. Netjes verzorgd, make-up. Wat voor ogen?')

'De formule is zo sterk dat een ander ermee door kan gaan,' zei Joris Linssen toen hij Hello Goodbye ruim twee jaar geleden uitzwaaide. Dat tweede bleek niet waar; het eerste des te meer.

Wilt u reageren op dit artikel? Dat kan! Scroll naar beneden om een reactie te plaatsen of stuur een mail.