Lezersbrieven
Opinie: ‘Word ik als babyboomer te oud voor Het Parool?’
Dit zijn de ingezonden brieven van vandaag. Ook een bijdrage leveren? Lees hier hoe dat kan.
Word ik als babyboomer nou te oud voor Het Parool?
“Übermillennial met verpakt engagement”. Duits met Engels wordt hip Nederlands. Word ik, als babyboomer, nou te oud voor Het Parool? Gelukkig voel ik me nog jong! Maar, agreed, lastig te vertalen!
Rob Trietsch, Zuidoostbeemster
Stottervereniging
Toen ik voor het eerst langs de snelweg de borden zag met ‘BBBeter’, en nog niet wist dat dit van BoerBurgerBeweging was, dacht ik echt dat dit de slogan was van de Nederlandse stottervereniging!
Ronny Bettelheim, Uithoorn
IJbrug
Eindelijk volgt Amsterdam het voorbeeld van Groningen en wordt doorgaand autoverkeer geweerd uit de binnenstad. Om bijwerkingen van de ingreep te voorkomen is het nodig om te investeren in de alternatieven. Dat zijn de fiets en e-bike voor personenverkeer en vervoer over water voor logistiek verkeer. Met IJbruggen om makkelijk tussen Noord en het centrum te reizen, de IJtunnel als snelweg naar het centrum is nu een nog groter anachronisme dan hij al was.
Ed Eringa, Amsterdam Noord
Microdosering
De moderne loonslaven in Silicon Valley, en dus ook in Nederland, gebruiken microdosering om hun lange werkdagen vol te kunnen houden en in moordende concurrentie hun ‘creativiteit’ te verhogen. Om zodoende hun veel te dure woning en de beste en hoogste opleiding voor hun kinderen te kunnen betalen en hun voedsel, kant en klaar, thuis te laten bezorgen. Om dan in een rustmaand een paar keer paar jaar naar een exotisch oord te vliegen om op te laden/ af te kicken.
Deze ‘creativiteit’ wordt bijvoorbeeld in de techsector aangewend om nieuwere producten te ontwikkelen die vervolgens op een ‘creatieve’ wijze op sociale media aan de man worden gebracht.
Ook helpt microdosering bij zelfverbetering en persoonlijke groei. Onder dit streven naar perfectie zit een grote angst om te falen en de boot te missen. Angst om niet te kunnen voldoen aan de hoge eisen van de voortdenderende consumptiemaatschappij, waar authenticiteit wordt vercommercialiseerd.
Deze wereld heeft mensen nodig die fouten mogen maken om ervan te leren. Die op het voetbalveld best ‘fuck’ mogen schreeuwen als ze naastschieten, die met hun poten in de modder leren incasseren, leren omgaan met obstakels en frustraties. En niet te vergeten met gevoelens als woede, angst, verdriet en liefde. Die kortom mens zijn.
Doortje Jansen