Opinie
Opinie: ‘Woningcorporaties, laat mensen niet in de kou staan’
De gemeente en woningcorporaties mogen wel wat proactiever zijn met compensatie voor hoge stookkosten, schrijven Wil Roode en Ellen Steijvers. Want wat blijkt: er ís compensatie, als je maar bezwaar maakt.
De kosten voor blokverwarming rijzen de pan uit. Er zijn honderden gedupeerden in Amstelveen, de verhalen zijn schrijnend. Het begint bij een paar honderd euro, maar al snel heb je duizenden euro’s schuld die je niet kunt terugbetalen, want de inkomsten gaan niet omhoog.
De gevolgen zijn niet te overzien. Mensen hebben zorgen, slapen slecht, gaan ruziemaken, voelen zich machteloos, verliezen hun vertrouwen in de overheid, worden boos en raken teleurgesteld. En degenen die aan de bel trekken bij hulpdiensten krijgen een ‘nee’ op hun bezwaar, want er zijn nog geen nieuwe regelingen bekend. Mensen voelen zich niet gehoord.
Kortom, het wordt er voor deze mensen niet beter op. Ook bij de FNV, sector uitkeringsgerechtigden, kwamen vele berichten binnen van Amstelveners die in de problemen komen.
Namens een dame die ook in financiële problemen is gekomen door de enorme kosten voor de blokverwarming hebben wij bezwaar aangetekend in een e-mail naar woningcorporatie Eigen Haard. Tot onze verbazing werd het bezwaar toegekend. Deze dame hoeft de extra kosten voor februari niet te betalen. We wisten niet dat het zo eenvoudig was. We waren blij voor deze mevrouw, maar tegelijkertijd roept het bij mij geen vertrouwen op waarom Eigen Haard dit niet open en transparant communiceert.
Volgens ons valt het in deze situatie op dat Eigen Haard en de gemeente niet zelf het initiatief nemen tot handelen. Wanneer deze partijen wel het initiatief hiertoe zouden nemen, zouden ze de mensen met blokverwarming proactief een brief kunnen sturen. Of nog proactiever: ze zouden het ook al kunnen verrekenen bij de aankomende rekening – en zeker niet laten afhangen van een bezwaarschrift. Hierdoor zouden veel problemen bij mensen thuis voorkomen kunnen worden.
De reden om dit alles niet te doen, en geen initiatief te nemen, kan tweeledig zijn: het kan onbewust (men ziet het eigen gedrag niet) of bewust gedrag zijn (men denkt aan de portemonnee van de instantie en/of de eigen resultaten). Feit blijft dat het geen integer gedrag is, wanneer het gevolg is dat instanties letterlijk en figuurlijk mensen in de kou laten staan.
Wil Roode en Ellen Steijvers, Amstelveen