Opinie: ‘Sekswerkers zijn niet de oorzaak van de overlast, dat zijn de reclamemakers’

Dit zijn de ingezonden brieven van vandaag. Ook een bijdrage leveren? Lees hier hoe dat kan.

‘Sekswerkers zijn niet de oorzaak van de overlast, dat zijn de reclamemakers’

Tijdens de inspraakavond over een erotisch centrum dinsdagavond (waar Het Parool verslag van deed) maakte de in Zuid wonende welgestelde elite zich opzichtig alleen druk over het eigen welzijn. Kwam de positie van de sekswerkers aan de orde, afgezien van de inbreng van ‘Lucy’? Hun beroep is wellicht onwenselijk maar de samenleving heeft het erkend en int belasting over de opbrengst. Zij zijn niet de oorzaak van de overlast: dat zijn de onverantwoordelijke reclamemakers die met steun van de gemeente toeristisch bezoek aan de rosse buurt propageren.
Leo Jacobs, Amsterdam

‘Een megabordeel als feest van de seksualiteit?’

Het is verbazingwekkend dat de burgemeester van metropool Amsterdam een megabordeel omschrijft als ‘vieren van de seksualiteit’. Beter is het te spreken van moderne slavernij. De problemen die dat met zich meebrengt, wil de gemeente kennelijk niet zien en worden bij de burgers over de schutting gekieperd. Kennelijk heeft Amsterdam weinig oog voor de problemen van ‘de gewone burgers’, die immer ‘braaf en oppassend’ zijn... Hulde voor de bewoners van Zuid die niet alleen opkomen voor hun eigen belangen maar tevens voor die van geheel Amsterdam.
Imre Rácz, Enschede

‘Te veel partijen op de kieslijst: chaotocratie’

Op 15 maart mogen we weer naar de stembus om op één persoon voor de Provinciale Staten (en indirect een vertegenwoordiger in de Eerste Kamer) en één persoon voor het Waterschap te kiezen.

Een waanzinnig grote lijst met partijen en personen die mij voor het overgrote deel onbekend voorkomen.

Beloftes staan op de diverse sites, maar geen opsomming van gerealiseerde prestaties, maar na de verkiezingen zijn de zetels voor een volgende termijn weer veiliggesteld en gaan we weer over tot de politieke (wan)orde van de dag.

Zo veel partijen, zo veel beloftes, zo veel compromissen, dus zoveel onduidelijkheid voor de kiezer, met als gevolg wantrouwen in de politiek en de ambtelijke overheid.

Deze bureaucratische chaos heet democratie. Laat mij niet lachen. Dit is een chaotocratie!
H.W. Naezer, Hoorn

‘Gewoon een riem en poepzakjes mee’

In Het Parool woedt een discussie over te veel honden of te weinig groen (zoals zaterdag ook weer te lezen). Ik denk dat we rustig kunnen stellen dat dit probleem niet alleen in de hoofdstad speelt. Er is geen sprake van te veel honden maar te veel eigenaren van honden die de uitwerpselen van hun huisdier niet opruimen.

Op de website van de gemeente Amsterdam staat: ‘U bent verplicht de hondenpoep van uw hond op te ruimen. U moet altijd spullen hebben waarmee u hondenpoep kunt opruimen.’ Dat laat niets aan duidelijkheid te wensen over toch? Poep schaadt het imago van de hond, gewoon opruimen dus.

Als kattenliefhebber zonder hond vind ik het overigens ook niet zo netjes om katten thuis geen kattenbak te geven omdat het ‘hygiënischer’ zou zijn als de kat zijn of haar behoefte buiten doet. Ook dat is onwenselijk.

En het excuus van ‘ik betaal toch hondenbelasting’ gaat in Amsterdam al sinds 2016 niet meer op.

Max of Luna uitlaten? Riem mee én poepzakjes. Iedereen blij.
Ilona Dekker, Nieuwegein