Opinie: ‘Rutte heeft door al het blokkeren alsnog zijn utopie’

‘Doe je kat een belletje om, zodat vogeltjes alert zijn’

Als liefhebber van KBV’tjes (kleine bruine vogeltjes, zoals je ze kunt horen bij Vroege Vogels) heb ik een tip voor stichting Huiskat Thuiskat. Die wil de rechter vragen kattenhouders te verplichten hun dieren binnen te houden (Het Parool van 28 september). Katten vermoorden namelijk jaarlijks vele miljoenen vogeltjes. En waarom? Omdat het nu eenmaal de aard van het beestje is.

Kattenbezitters dwingen hun kat binnen te houden, lijkt mij echter onhaalbaar. Wel mogelijk moet zijn: een belletjesplicht. Bindt elke kat die buiten komt verplicht een klein belletje om, een kattenbelletje. Dan worden de KBV’tjes bijtijds gewaarschuwd voor deze sluipmoordenaars.

Vogeltje gered, kat het nakijken. Meer gefladder in je tuin, dus gezelliger. En beter voor de biodiversiteit.
Floris Kapelle, Amsterdam

‘Rutte heeft door blokkeren alsnog zijn utopie’

Rond de verkiezingen stelde Mark Rutte dat hij het liefst zou doorgaan met de coalitie die toen net was weggestuurd. Daarna heeft hij net zo lang, in innig samenspel met Wopke H., de boel geblokkeerd, gevetood, tot díe Ruttiaanse utopie toch op tafel lag. Geraffineerd! Zo keert een kabinet, dat werd weggestuurd, ‘gewoon’ weer terug. Russisch spelletje.
Ineke Ebbers, Haarlemmermeer

‘Democratie? Dat begrijp Baudet niet’

De democratische bestuursvorm is gebaseerd op het menselijk gelijkheidsideaal. In de woorden die Thierry Baudet gebruikt, vind ik echter weinig terug van dit begrip. Ik geloof dat als het over zijn partij gaat er daarom beter over Forum van ‘Democratie’ kan worden gesproken.

Als hij daar bezwaar tegen maakt, mag er wat mij betreft best bij worden vermeld dat het hier een citaat uit een ingezonden brief betreft.
Erik van Kempen, Amsterdam

‘Betaalbaar wonen: dat heeft de VVD nog nooit geïnteresseerd’

Het gaat bij de woningnood in Amsterdam om betaalbare woningen voor iedereen, maar dát heeft de VVD nooit geïnteresseerd. Hoe duurder de koopwoningen, hoe meer huurwoningen je nodig hebt. Eertijds, voorafgaand aan dit slooptijdperk, woonden de onderwijzer en de schoonmaker, de bouwvakker, de horecamedewerker en de verpleger in dezelfde betaalbare buurten.

Wat VVD’er Hala Naoum Néhmé wil, is de voortzetting van de in 1995 ingezette privatisering, steeds meer koopwoningen ten koste van betaalbare huurwoningen. Daarvan zijn er al meer dan een miljoen gesloopt en we hebben mulitmiljardair Blackstone gelokt als ‘trouwe klant’ voor de rest! Daardoor wonen circa 800.000 onmisbaren nu dus nog bij hun ouders en is de rest van de woningzoekenden dakloos. De kruik gaat zo lang water tot ze barst!
Jan Mast, Amsterdam

‘Wat is dat dan, gelukkig zijn?’

Het geluksgevoel is in Amsterdam blijkbaar significant afgenomen. Significant genoeg om er in deze krant een artikel aan te wijden. Jaap van Praag, voormalig zanger en ooit voorzitter van Ajax, zei vaak: “Geen pech hebben, is al mazzel genoeg!” Datzelfde zou je kunnen zeggen over het geluksgevoel. Niet ongelukkig zijn, is al gelukkig genoeg.

Heeft het zin voor een mens om zich één of meerdere keren per dag af te vragen of hij of zijn wel gelukkig is? En hoe voel je je dan, wanneer je gelukkig bent? Is het dat gevoel na een pilletje op een dance-event? Om gelukkig te zijn, moet je iets doen waarvan je gelukkig wordt. Wie zei dat ook alweer?
Bram Wiertz, Amsterdam

‘Waar is de korting gebleven? Baantjes trekken wordt zo wel erg duur’

Langzaam maar zeker aanvaard ik dat ik gierend de ouderdom betreed, maar ik wil nog van alles en dus zwem ik. Door lockdowns werd ik mij bewust van mijn kwetsbaarheid, mijn conditie voelt als terug bij af. Regelmaat baat, inderdaad.

Het liefst zou ik op doordeweekse dagen in een (dal)uurtje baantjes willen trekken. Pre-covid lag dat qua tarief dankzij kortingen redelijk in lijn met een fitnessclub met een driemaands abonnement. Bij het Marnixbad kostte het 99 euro en het populaire lunchzwemmen kostte bij het Zuiderbad 3,70 euro per keer, maar waar zijn die kortingen gebleven?

Het schijnt dat gemeentelijke rekenaars uniforme tarieven hebben bedacht voor alle zwembaden. Bestuurlijk lijkt dat logisch en de tarieven werden niet verhoogd. Maar de kortingen – lees tegemoetkomingen – bestaan ineens niet meer. Het resultaat is dat bij de kassa menig badgast inmiddels het water aan de lippen staat met 5,40 euro voor een enkel bad, en die twaalfbadenkaart zet ook geen zoden aan de dijk.

Dat kan nooit de bedoeling zijn geweest. Een zwembad is geen luxueuze wellnessclub met handdoekenservice, maar deze tarieven komen wel in die richtig en sluiten mensen uit. Een zwembad kost heel veel geld, maar is ook een investering die recht doet aan heel veel mensen in Amsterdam die in zichzelf investeren.

Het zou een mooi gebaar zijn als die kortingen weer worden uitgerold over alle zwembaden. De echte badgast zwemt wel door, maar zonder een tegemoetkoming worden het er steeds minder.
Richard Beumer, Amsterdam

‘We vragen al 25 jaar om een brug. Waar blijft die?’

Mooi dat de kabelbaan over het IJ steun van de gemeente krijgt na zeven jaar ijveren daarvoor. De steun van de gemeente voor onze brug, waar wij al 25 jaar om vragen, is ons nooit gegeven.

We vragen al die tijd om geld voor een technisch en economisch haalbaarheidsonderzoek. Ons FLIJover-project bestaat uit een opzienbarende, oogstrelende hoge brug op de plek waar de Amsterdamse fietsers het liefst willen oversteken. Die plek is volgens ons nog steeds te vinden vlak bij het Centraal Station. We hebben steun ondervonden van vakbladen, de TU’s van Delft en Eindhoven en de Universiteit Tilburg, bestaande uit afstudeerstudies. Dus: gemeente, kom over de brug.
Flip van de Bergh, Amsterdam

‘Mona Keijzer ontslagen? Zij loog niet, Grapperhaus wel’

Mag ik er nog even op wijzen dat minister Ferd Grapperhaus destijds over de regels op zijn bruiloft heeft gelogen en die regels wel degelijk heeft overtreden. De nu ontslagen staatssecretaris Mona Keijzer heeft daarentegen nooit gelogen. De geloofwaardigheid van de heer Grapperhaus is wat mij betreft wel in het geding. Alles wat hij zegt, is ongeloofwaardig, eigenlijk vond ik dat hij na zijn huwelijk had moeten opstappen, met name vanwege het liegen.
Peter Overwijk, Amsterdam

‘Zoveel namen’

Hoe kunnen er nou zo veel namen op staan? Immers, wie je ook na de oorlog sprak, iedereen had in het verzet gezeten, Joden onderdak geboden of ze geholpen onder te duiken.
Johan van Leer, 94 jaar, Santa Monica (VS)

Liefde volgens Spaink

Liefde is… de column van Karin Spaink van afgelopen dinsdag.
René van Hartingsveldt, Alphen aan den Rijn