Opinie: ‘Je bent helemaal niets waard zonder de inzet en de hulp van talloze medemensen’

Mag ik even uw aandacht? Veel mensen vinden zichzelf misschien wel reuzezelfstandig en zelfvoorzienend, maar niemand van ons kan een stap verzetten zonder de hulp van ontelbaar veel anderen.

De meesten van ons worden wakker in een huis dat we niet hebben gebouwd, onder een dekbed van katoen dat niet door ons geplukt is. Vanaf een waterzuiveringsinstallatie in de Noordhollandse duinen, via kilometers onder de grond aangelegde leidingen met door de hele stad aftakkingen naar ieder huis, appartement en flat, komt onder precies de juiste druk schoon water uit een douchekop over ons lijf geklaterd, waar we alleen maar voor aan een knop hoeven te draaien.

Bakkers beginnen om drie uur ’s nachts deeg te kneden en vrachtwagenchauffeurs rijden kilometers over wegen zonder gaten om voor acht uur het brood in de supermarkt te krijgen zodat wij het met behulp van een altijd werkend pinpassysteem kunnen kopen. Vervolgens fietsen we soepel naar ons werk, over aangelegde fietspaden met glad roze asfalt, voorbij verkeerslichten die auto’s tegenhouden en langs goed doordachte omleidingen daar waar de weg opgebroken is om een waterleiding te repareren.

Alle schakels zijn belangrijk

In zo’n keten van wakker worden tot op de fiets zitten zijn alle schakels belangrijk. Duizenden individuele mensen dragen bij aan dit complexe systeem dat we met elkaar hebben opgebouwd. Iedereen in die keten doet er toe. Dat geldt voor onze hele maatschappij, en dan niet als een lege campagneslogan, maar als diepe fundamentele waarheid. Iedereen draagt bij. Zonder uitzondering. In ons eentje kunnen we niets.

Mijn vraag om aandacht is dus hiervoor: aandacht voor elkaar. Of je nou werkt als gemeentesecretaris of als straatveger, je bent helemaal niets waard zonder de inzet en de hulp van talloze medemensen. Iedere minuut van iedere dag; bij iedere handeling bouwen we voort op het werk en de inzet van anderen. Iedereen draagt dus bij én… iedereen heeft het ook nodig om gezien te worden. Gezien als persoon, als waardevol onderdeel van de maatschappij en schakel in de grote keten van dit alles.

Er valt zo veel te winnen in samenwerkingen op allerlei gebied, en we zullen het hoe dan ook samen moeten doen. Bij het toepassen van nieuwe inzichten om het systeem te verbeteren steekt vaak een wonderlijk misverstand de kop op: namelijk dat het snel moet, dat er haast geboden is. Dat is een verzinsel. Haast is nergens voor nodig. Het mag langzaam, in goed overleg, met de juiste expertise. Vanaf de vloer, te beginnen met elkaar te zien, naar elkaar te luisteren, en vragen te stellen.

Dus laten we het langzaam doen. Met echte aandacht, en waardering voor ieders bijdrage.

Pieter Athmer is kunstschilder. Hij maakte schilderijen van ambtenaren van de afdeling Stadswerken van de Gemeente Amsterdam, vanaf 20 maart te zien in de centrale hal van de Stopera.