Opinie: ‘Echte oplossingen voor de problemen bij Waternet zie ik in de verkiezingsstrijd niet voorbijkomen’

Dit zijn de ingezonden brieven van vandaag. Ook een bijdrage leveren? Lees hier hoe dat kan.

‘Echte oplossingen voor de problemen bij Waternet zie ik in de verkiezingsstrijd niet voorbijkomen’

Als belangstellende kiezer heb ik een aantal programma’s van partijen die deelnemen aan de verkiezingen voor het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht (AGV) doorgenomen. Mij viel op dat, een enkele uitzondering daargelaten, geen van de onderzochte partijen iets vermeldt over oplossingen voor de financiële- en ICT-problemen bij AGV en de verhouding tot de met de gemeente Amsterdam gedeelde uitvoeringsorganisatie Waternet. In het stuk van Bas Soetenhorst in Het Parool van 8 maart jl. wordt ook al geconstateerd dat in de Stemwijzer hierover niets te vinden is.

Dat is wel opmerkelijk, want de financiële toestand van het waterschap raakt ons als bewoners direct omdat de aan ons opgelegde waterschapsbelastingen de enige inkomstenbron zijn. Ook de verhouding tot Waternet is van belang: het lijkt er immers op dat AGV in Waternet onzichtbaar is en ondergeschikt is aan de gemeente.

Anders valt niet te verklaren waarom in de stad, ondanks het beleid, toch maar wordt doorgegaan met onderkeldering en verstening van binnentuinen en de openbare ruimte, waarover AGV moet adviseren. Helaas beginnen de waterschapsverkiezingen al op de ‘echte’ politiek te lijken: onderwerpen waarover de verkiezingen zouden moeten gaan, worden uit de campagne weggehouden, waarschijnlijk omdat dit de partijen beter uitkomt.
Bas van Vliet, Amsterdam

‘Laat de kiezer in debat gaan met de partijleiders’

Ze zijn er weer: de verkiezingsdebatten. De politici zijn niet echt zichzelf, maar vooral getraind. Ze hebben urenlang geoefend; in toneelspelletjes kruipt iemand anders in de huid van de tegenstander om het oefenen zo realistisch mogelijk te maken. Voor al die debatten zijn afspraken gemaakt, de deelnemers weten heel veel van de tegenstander en kunnen nog nauwelijks verrast worden.

Alleen de partijleiders en een paar partijprominenten staan in de schijnwerpers. De rest van de lijst houden ze angstvallig buiten de debatten. Je mag wel op ze stemmen, maar blijkbaar niet hun deskundigheid eens testen. Dat is ook niet nodig, want uiteindelijk bepaalt de partijtop alles bij de formatie-onderhandelingen, zowel op landelijk, provinciaal als lokaal niveau.

Wat mij betreft gaan we dit veranderen. Behalve in de Tweede Kamer, zes weken voor de verkiezingen, geen debatten meer tussen de partijleiders. Op radio en tv alleen nog maar debatten tussen de kandidaten en de kiezers zónder vooraf inhoudelijke afspraken te maken. Laat de kiezer in de debat gaan en desnoods gehakt maken van de kandidaten. Zo moeten alle kandidaten zes weken lang minimaal twee uur per dag met de kiezer in debat. Uiteraard alles uitzenden op tv of sociale media.
Ton Jacobs, Amsterdam

‘BN’ers worden te makkelijk aan de schandpaal genageld’

De anonimiteit van een verdachte wordt in Nederland gerespecteerd, zelfs na veroordeling. De tijd dat misdadigers aan de schandpaal werden genageld zodat eenieder ze met eieren en tomaten kon bekogelen, is gelukkig voorbij.

Hoe anders is dat nu voor een Bekende Nederlander. Ik wil de vergrijpen van BN’ers niet verzachten, maar ik verbaas mij erover dat dan middeleeuwse toestanden herleven. De roddelpers beschrijft die zaken tot in detail, voor het gemak reeds voorzien van de te verwachten veroordeling en strafmaat. Dat wordt fijntjes opgepikt aan alle gesprekstafels op tv. Vervolgens laat het publiek zich niet onbetuigd, niet met eieren en tomaten, maar met anonieme verwensingen en doodsbedreigingen.

Dat ook de gerespecteerde pers, tot en met het NOS Journaal, met naam en toenaam aandacht besteedt aan dergelijke zaken, die dan ook nog ten koste gaan van de tijd en ruimte voor wereldnieuws, is beschamend.
J.B. Schuurmans, Vreeland