Maak van Amsterdam een stad, geen hysterisch museum

Ach, dat lieve Amsterdam. Zo schattig. Zo hunkerend. Het wil zo graag worden omarmd door jongens met vlassnor, het wil zo graag verliefd liggen te baden in de zon, de schittering op het water. Amsterdam wil zo graag de stad zijn met open armen, kom maar hier lieverds, ja kom maar, alles kan, niets hoeft.

Maar áls je dan bij haar in bed ligt blijkt het opeens een ijskoude vrouw of man of wat dan ook te zijn en moet je je wel gewoon even gedragen. Amsterdam is het schattige Griekse huisje geworden, met een blauwe deur en zestien katjes om je voeten. Een bewegende ansichtkaart. Maar als je eenmaal binnen bent scheldt een tandeloze vrouw met een kokendhete bak moussaka in haar handen je helemaal verrot.

Wat ik bedoel te zeggen: dat lieve, bevallige Amsterdam, de stad die wanstaltige letters voor het Rijksmuseum plaatste en die jarenlang de verleidelijke hoer onder de toeristische steden was, dat Amsterdam zat tientallen jaren lang met geile kousen voor een roodverlicht raam en de toeristen mochten er in file langsschuifelen. Dát Amsterdam moet nu opeens hard to get gaan spelen.

En dat wordt lachen mensen. Dat wordt genieten. Kijken wat reclamebureau Crazy Kids From The Corner allemaal gaat verzinnen om snuivende hoerenlopers op ludieke wijze uit de binnenstad te weren. Ik gok op een paginagrote advertentie met een halfgevuld condoom en daaronder de tekst: ‘Amsterdam: kom op tijd, vertrek op tijd.’

Ik ga het, samen met u, handenwrijvend volgen, de onmogelijke spagaat waar Amsterdam nu in terecht is gekomen. Het moet de aantrekkelijke, bloedmooie man of vrouw of wat dan ook blijven, de muze die je verleidt met haar historie, de grachten en het nachtleven, maar het moet nu opeens ook een muze worden met een rottend gebit.

Het moet opeens allemaal versneld wat minder aantrekkelijk worden. Ik heb daar wel een paar invalshoekjes voor. Verbied de verkoop van grappige T-shirts. Verbied de verkoop van kaas. Verbied Vincent van Goghservies. Veeg het hele Damrak leeg. Verbied onbeperkt eten. Verbied de verkoop van ansichtkaarten. Hotelkamers moeten groter zijn dan 3 vierkante meter en de wanden moeten zo dik zijn dat je buitenlands copuleren niet hoort alsof je op een krukje naast hun bed zit.

Het belangrijkste: de trots moet weg. Ga gewoon eens leven in die stad. Maak het niet iedereen naar de zin. Tuig Amsterdam niet op om te worden geaaid. Maak er een stad van, geen hysterisch museum. Leef erin en sterf erin. De rest is onzin.

Nico Dijkshoorn schrijft wekelijks een column voor Het Parool.

Reageren? n.dijkshoorn@parool.nl.