Lezers over het blowverbod in Amsterdam: ‘Ga landelijk lobbyen voor verbod op budgetvluchten’

Donderdag gaat het blowverbod in de oude Amsterdamse binnenstad in. We vroegen Paroollezers om hun mening: is het beleid ‘selectieve verontwaardiging’ of worden bewoners gered die 'altijd hun ramen dicht moeten doen’?

‘Ga landelijk lobbyen voor verbod op budgetvluchten’

Ik word verdrietig als ik zie onze burgermeester “de overlast” op de wallen wil aanpakken. Blowen op straat verbieden, sekswerkers toch niet als een normaal beroep behandelen en naar de randen van de stad proberen te pushen en natuurlijk de toon-dove “stay away” campagne. Wat ze wel zou kunnen doen is landelijk klagen over budgetvluchten naar Amsterdam, beter voor het milieu en de overlast zal meteen een stuk minder zijn.
Thijs Hoebers, Amsterdam

‘Wat een haatdragende, intolerante Paroollezers!’

Wat een haatdragende, intolerante Paroollezers en wat moet een kind van tien in een prostitutiebuurt?

Met verbazing de reacties gelezen over blowen in de binnenstad. Mensen die op een andere manier ontspanning zoeken, worden meteen als een bedreiging gezien!

Niemand is verplicht hierheen te komen, blijf vooral weg als het je niet bevalt, ik woon hier en als ik over de wallen loop heb ik geen last van wietlucht, maar van lallende fatsoensrakkers!
Michel Pepping, Amsterdam

‘Net als Japanse duizendknoop: averechts effect’

Het blowverbod op de wallen is te vergelijken met het bestrijden van de Japanse duizendknoop, een invasieve exoot zoals blowende toeristen dat ook zijn. Je haalt het meest zichtbare en snel groeiende deel weg, en na een week zijn er weer een paar andere stengels die je weg moet halen, en de week daarna weer andere. Eerst werd de bierfiets verwijderd, toen de Nutellawinkels, nu het blowen op straat. Ondertussen zijn de gevelpissers, de snoepwinkels en badeendjes er nog.

Net als bij de Duizendknoop zit het probleem in de voedingsbodem: de voortdurende toestroom van bezoekers die zo goedkoop mogelijk vermaakt willen worden, het maakt niet uit hoe. En de wijdvertakte massa pandeigenaren die zoveel mogelijk aan hen willen verdienen, het maakt niet uit hoe. Dit ‘vrije’ verdienmodel heeft al jaren een monopolie op de binnenstad, en een blowverbod is te vergelijken met het afknippen van een scheut van de Duizendknoop: de andere scheuten groeien daarna nog harder. De enige echte oplossing is een progressieve vermogens- en omzetbelasting voor eigenaren van meer dan een pand in de binnenstad, de opbrengst kan gebruikt worden om panden in het centrum op te kopen.
Ed Eringa, Amsterdam

‘Gedogen is slinks ontwijken van wetten’

In Het Parool van 20 mei uitleg met 15 vragen en antwoorden over het blowverbod. Conclusie: voor- en tegenstanders van blowverbod. Voor- en tegenstanders van coffeeshops. Voor- en tegenstanders van handhaven. Voor- en tegenstanders van keihard aanpakken. Voor- en tegenstanders voor van alles. Maar het draait allemaal om 1 woord: gedoogd. Gedogen bestaat niet in een democratische maatschappij waar we met z’n allen onze leiders kiezen die vervolgens de wetten maken. Gedogen is het slinks ontwijken van wetten. Illegaal is illegaal en dat geldt ook voor coffeeshops en bezit van wiet.
Jeroen van Bergen, Amsterdam

‘Moet altijd mijn ramen dicht doen’

De gemeente was zo aardig om een bankje te plaatsen tegenover mijn huis om het leven van de toeristen wat aangenamer te maken. Op dit bankje wordt de hele dag en avond geblowd. Ik moet voortdurend mijn ramen dicht doen omdat mijn woonkamer anders met de weedlucht gevuld is. Omdat het meestal groepen zijn is de geluidsoverlast na het blowen ook behoorlijk. Ik ben er dus voor het blowverbod al heb ik weinig vertrouwen in dat er gehandhaafd wordt. Het zelfde was met het verbod op grote groepen toeristen bij rondleidingen. Nog nooit gezien dat er gehandhaafd wordt.
A. Bosshard, Amsterdam

‘Als je buiten niet mag blowen, gebeurt het binnen wel’

Blowverbod op de wallen, van mij mag het. Maar dan verschuift het probleem zich naar je privéruimte. Zoals dat bij mij al zo is. En wat dan? Ik woon op een etage in de Amsterdamse Indische buurt. Mijn jonge expatburen beneden mij moeten hard werken voor hun belachelijk hoge huur. Misschien is dat een reden voor hun frequente blowgedrag? Ik moet dus mee-’genieten’, bijna dagelijks, van die vieze hashlucht die ze vanaf hun balkon omhoog laten kringelen. Maarja, het is hun privé ruimte. Toch? Kortom: de overlast vindt niet alleen in de ‘openbare’ ruimte plaats. Het is een opdringerige stank, die ongevraagd je lichaam binnendringt. Dus een soort ‘ongewenste intimiteit’. Maar niet schadelijk als ik de deuren en ramen dicht houd. Dat wordt een warme zomer.
Marijke de Wit, Amsterdam

‘Altijd ongevraagd wietlucht thuis op de Achterburgwal’

Te veel passanten op de wal die blowen waardoor je ongevraagd wietlucht naar binnen krijgt en ook in je woning op 1 t/m 6 hoog waar ik woon op de Achterburgwal. Wij bewoners hebben hier met name vanaf het sterk toegenomen toerisme vanaf 2013/2014 al iedere avond te veel bezoekers en overlast hier van dealers t/m pretparktoeristen. Hier wordt ook gewoond en de overheid moet alles doen om de leefbaarheid voor bewoners hier te herstellen waaronder ook het terugdringen van het volume aan bezoekers, zoals drugs/blowtoeristen.
Ed Huijg, Amsterdam

‘En de rook van het verbranden van dode dieren?’

Als je blowen in de publieke ruimte verbied, dan zou dat voor heel Amsterdam moeten gelden. Sluit de inmiddels honderden Coffeeshops. Trek één lijn. Dat geldt ook voor de rook door het verbranden van dode dieren. Op een zonnige dag worden sommige parken, het Vondelpark is al rookvrij, vergeven van de rook door massale vleesverbranding. Niet om te harden, voor mens, natuur en dier! Boete en meteen pinnen, dan is dit snel onder controle.
J.P. Olykan, Amsterdam

‘Blowverbod is halfzachte maatregel’

De stad wordt al zoveel jaren geteisterd door drugstoerisme. Heel veel groepjes jongeren uit omringende landen komen weekenden roken en gebruiken en kopen. Ze slapen vaak in hun auto die geparkeerd staat op een gracht, dat kun je zien aan de beslagen ramen. Er zijn circa 170 coffeeshops in Amsterdam, dat zou op z’n minst moeten worden teruggebracht tot een derde daarvan. Vergunningen ontnemen helpt. In het centrum zitten er sowieso te veel op elkaar.

De zogenaamde tolerantie en vrijheid van denken in Amsterdam die bij het gemeentebestuur hoog in het vaandel staan, vormen een hypocriete en laffe vorm van gedogen. Blowen op straat verbieden (arme handhavers) is onbegonnen en half werk. Een halfzachte maatregel typerend voor twijfelbeleid van een zogenaamd tolerante burgemeester. Drugverkopers op straat meteen in de kraag vatten en dezelfde dag veroordelen tot zware boetes en celstraffen helpt wel.

Laatst stonden vier mannen (dealers) openlijk op straat te pissen (overdag) en te keuvelen toen ik met mijn vrouw moest passeren, ze gedroegen zich provocerend en hadden schijt aan alle normen en kwamen ons pissend tegemoet. De stad is zwaar verloederd in veel opzichten. Dat moet in het groot worden aangepakt. Ramen sluiten, sekswerk gewoon ‘prostitutie’ noemen, coffeeshops binnen een straal van een aantal vierkante meters verkleinen – er zijn er vier naast elkaar op de Nieuwmarkt en dan tientallen er vlak omheen? – en een drankverbod op straat. Alle kroegen sluiten om 24.00 uur. Toeristenbelasting drastisch verhogen, de gemeente heeft het geld hard nodig, daarom wordt er zo laks mee omgegaan.

Amsterdam, ‘onze lieve stad’, is een beerput aan het worden.
Willem van Zoetendaal, Amsterdam

‘Gelukkig mag het in Paradiso nog’

Ik vind een blowverbod compleet belachelijk. Ik ben een geboren en getogen Amsterdamse van inmiddels 72 jaar en stak op mijn 18de mijn eerste jointje op in Fantasio.

Tijdens het jaarlijkse Ballonnenfeest op 28 december in Paradiso mag gelukkig nog steeds geblowd worden. Tot mijn grote vreugde liep Hedy d’ Ancona, ouder dan ik, daar ook rond afgelopen jaar.

Laten we alsjeblieft die progressieve en tolerante stad blijven waarin ik ben opgegroeid. Een provinciaalse burgemeester zonder Amsterdamse roots die dat wil veranderen! Zet liever in op figuren die écht overlast veroorzaken en overal hun troep neersmijten en wildplassen in onze historische binnenstad.
Bettie Klunder, Amsterdam

‘Uit de openbare ruimte, blowers’

Natuurlijk doen, dat blowverbod, en graag uitbreiden naar heel Amsterdam. Iedereen die in de openbare ruimte blowt, vergeet dat diezelfde openbare ruimte ook toegankelijk is voor niet blowende mensen, onder wie kinderen.

Waarom moet mijn kind van 10 jaar wietlucht in haar longen krijgen in de openbare ruimte, een ruimte die voor iedereen is? Waarom is het de norm dat de blower de openbare ruimte met vervuilende hasj- en wietlucht kan en mag vullen, terwijl niet iedereen (volgens mij nog steeds het merendeel) van de mensen in Amsterdam niet blowt?

Zie het als een snelweg waar we spookrijders (in het openbaar blowende mensen) toestaan. Dat wordt een gevaarlijke toestand. Creëer voor blowende mensen gebruiksruimten waar de hasj- en wietlucht niet uit kan.
Paul Muschter, Amsterdam

‘En coke dan?’

Conform de Opiumwet ben je bij wet reeds in overtreding indien je middelen uit Lijst I of II behorend bij deze wet aanwezig hebt. De wet geldt zowel binnen als buiten het Wallengebied. De gemeente Amsterdam wil nu graag selectief en zeer lokaal de wet exclusief handhaven indien het om cannabis gaat.

Je mag dus wel gewoon een ploffie roken in het Wallengebied. Of een lijntje snuiven. Dat zijn de kwaliteitstoeristen die we willen behouden voor de leefbaarheid van de binnenstad.

Lekker bezig.
Erik Bulthuis

‘Meteen pinnen bij de politie’

Laat overtreders meteen pinnen bij de handhaver of de politieagent, zonder pardon, net als bij te hard rijden in België. Daar kun je ook meteen afrekenen. Is niet ingewikkeld met de bestaande technologie. Win-win. Kun je niet betalen? Paar dagen cel.
Edward den Ouden, Amsterdam

‘Selectieve verontwaardiging’

Het is selectieve verontwaardiging. Auto’s mogen worden verkocht en zorgen voor fijnstof, Amsterdam staat in Nederland op één. Vlees mag worden verkocht en in open lucht worden verbrand (bbq). THC mag worden verkocht maar niet geconsumeerd? Heel raar.
Hans Niemeijer, Amsterdam