Lezers over de akoestiek in Amsterdamse horeca: ‘Zaken willen gewoon geen 50-plussers ontvangen’

Het is slecht gesteld met de akoestiek in veel Amsterdamse cafés en restaurants, schreef Het Parool afgelopen weekend. Wat vinden onze lezers?

Verborgen agenda

Zeer herkenbaar, het artikel over de (beroerde) akoestiek in de Amsterdamse horeca. Niet zo lang geleden ging ik uit eten. Het eten was goed, de bediening vriendelijk maar de akoestiek was ronduit beroerd. Naast ons zat een gezelschap van 25-plussers die tegen elkaar zaten te gillen. Volgens mij is de (verborgen) agenda dat een aantal horecazaken in Amsterdam helemaal geen 50-plussers wíl ontvangen. Door de slechte akoestiek ontstaat er een soort natuurlijke selectie.
Frits Schneider, Amsterdam

Ik kom veel minder in het café, al helemaal niet ‘s avonds

Uit het hart gegrepen, het stuk over de herrie in de horeca. Het begon jaren geleden: leuke cafés veranderden in tenten met industriële uitstraling (op zich leuk), te kleine tafeltjes en veel te harde muziek. Na een paar keer ‘gezellig bijkletsen’ kwam ik schor thuis. Ik kom daardoor veel minder in het café, en al helemaal niet ‘s avonds.

Het ergste: na een middagfilm in De Hallen wilde ik met een vriendin in de Foodhallen iets drinken en eten. Heel veel (jonge) mensen stonden met een bordje buiten in de gang. Bij navraag niet omdat het binnen te vol was, maar omdat je elkaar daar niet kon verstaan. En inderdaad: het leek wel een feest in een nachtclub. Bonkende bassen, dus schreeuwende mensen, een complete kakofonie. We zijn snel ergens anders naartoe gegaan, onszelf afvragend: wie vindt dit nou gezellig? Hoe maak je zo contact? Hoeveel gehoorbeschadiging levert dit op? Wat is er de bedoeling van dat elke horecagelegenheid een ‘festival’ moet zijn en er nauwelijks verschil meer is tussen verschillende gelegenheden met verschillende doelen?

PS: nee, ik ben geen ouwe zeikerd, ik ga ook uit en sta dagelijks voor drukke vmbo-klassen. Dus ik ben wel wat gewend.
J.M. de Ket, Amsterdam

Ik haal vaak een doosje met herriestoppers

Een feest der herkenning, het artikel over geluidsoverlast in de horeca. Er is nóg een probleem: het getetter van muziek ter verhoging van de ‘gezelligheid’. Eten met een loeiende luidspreker boven je kop grenst, althans voor mij, aan marteling. In je eentje kun je er vaak ook niet tegenop, omdat je op de vraag of het alsjeblieft (in vredesnaam) wat zachter kan, als antwoord krijgt dat andere klanten er wél van genieten. Dat is alsof je tegen iemand met zijn been in het gips zegt dat hij gewoon mee moet doen met de geplande hardloopwedstrijd.

Vaak haal ik mijn doosje met herriestoppers maar tevoorschijn om het leed wat te verzachten.
Marguerite Berreklouw, Amsterdam

Een tip

Slimme restaurateurs, hierbij een simpele tip! Wees eerlijk over de akoestiek en u krijgt passende klanten.
Henk de Vries, Schellingwoude

Zet die muziek uit

Het artikel over akoestiek in de horeca was niet aan dovemansoren gericht. Wel bijna, want ik ben slechthorend – net als 1 miljoen Nederlanders. Ik draag twee gehoorapparaten, en die hebben wel instellingen om achtergrondgeluid enigszins te dempen, maar het volume in de ruimte is vaak zo overdonderend dat die apparaten er niet tegenop kunnen. In vrijwel alle restaurants die wij bezoeken is de akoestiek dusdanig dat ik na een kwartier verwoede pogingen om deel te nemen aan het gesprek opgeef: ik versta – of liever ‘interpreteer’ – de conversatie verkeerd en dat leidt tot vreemde reacties mijnerzijds.

Antwoord op vragen die niet gesteld zijn, of een opmerking die nergens op slaat omdat ik een andere zin dacht te horen. Waar restaurants mee zouden moeten beginnen is de achtergrondmuziek uitzetten. Terwijl dit in Het Parool vorig jaar nog werd gekwalificeerd als not done: je mag daar niet om vragen, muziek brengt gezelligheid, vooral als het nog niet druk is. Nou nee: muziek brengt extra uitdagingen om mensen te verstaan. Ik vraag meestal of het zachter kan, en vaak wordt daar redelijk positief op gereageerd, maar de terugschaling is dan minimaal. Gewoon uit: is dat nou echt te veel gevraagd?
Alfred Verhoeven, Amsterdam

Zet grotere groepen in een aparte hoek

Wellicht nog een tip voor restaurants: realiseer je welke groepen veel en welke weinig geluid maken. Er lijkt sprake te zijn van een wetmatigheid: hoe groter de groep, hoe meer geluid. Daar zitten twee redenen achter: als je wat zegt in een groep, wil je vaak ook de andere kant van de tafel bereiken. En ik denk dat er ook nog een psychologisch effect is: mensen in een groep praten vaak harder, wellicht omdat ze zich sterker voelen, zo lekker met z’n allen. Als restaurateur kun je daar rekening mee houden. Zet de grotere groepen in een hoek, zodat al die intieme tweetjes en drietjes er geen last van hebben.
Esther van Rijswijk