'Laat burgemeester een echte vrijdenker blijven'

Vorige week fietste de nieuwe burgemeester door rood. Een journalist zag het en twitterde de overtreding direct. Halsema gaf haar schuld toe in het RTL-programma Editie NL.

"Ik geef het toe. Ik heb het gedaan. En ik zal het nooit meer doen." Het klonk als een zucht.

Tussen de woorden door hoor je haar eigenlijke boodschap: joh, flikker op. Op die houding hoop ik. Dat Femke vooral dwars blijft. Dat ze blijft schrijven, blijft nadenken, blijft interveniëren in de belangrijke debatten, ondanks die knellende ambtsketen.

De wittebroodsweken waren heet, maar in politiek opzicht lauw en lafjes. Daarom is dit een mooi moment om Femke iets mee te geven.

Femke reed namelijk in haar carrière vaker door rood. Zeker op onderwerpen die gevoelig echoën in de linkse kerk, zoals de islam, vluchtelingen en identiteit.

Zo fileerde ze vorig jaar nog de binnen links zo populaire term identiteitspolitiek. "Activisten die roepen dat 'witte mensen eens moeten luisteren' bestrijden kwaad met kwaad: tegenstanders worden gediskwalificeerd op kleur," zei ze in een lezing.

Ook over de islam was ze niet altijd zachtzinnig. Zo zei ze, jaren geleden alweer, dat ze 'moeite met de hoofddoek' had en dat ze 'niet kan wachten totdat de vrouwen die er een dragen in vrijheid hun hoofddoek zullen afslingeren'. De verwarring was compleet. Vooral uit haar eigen kerk klonk geweeklaag.

Meten met twee maten
Als een vluchteling uit een klooster gezet wordt omdat ze lesbisch is, staan de GroenLinksers luid te trommelen voor de kerk. Maar zouden ze dat ook bij een moskee doen? Nee.

Dat meten met twee maten zit diep in GroenLinks. Zo las ik afgelopen week een stuk van Fabian van Hal, een jonge GroenLinkser, op de website Vrij Links. Hij schreef: 'De conservatieve islam heeft nog steeds zijn gebreken en strookt niet altijd met universele mensenrechten'. Het is té lief voor woorden, eigenlijk. Toch kreeg hij van zijn linkse vrienden te horen dat hij een 'racist, fascist en islamofoob' was.

Dat zijn van die linkse reflexen waardoor een partij als GroenLinks nooit groter wordt dan een handjevol wereldverbeteraars. Zelfs niet met een Jessias op de kansel die de linkse jongeren laat soppen en swingen. Jesse Klaver stond weliswaar te juichen toen Femke burgemeester werd, maar op deze punten heeft hij haar hard nodig.

Vroeger kon ook Tofik Dibi een deuntje meefluiten. Hij schreef ooit het manifest, 'De laatste fatwa' met Ahmed Marcouch, waarin hij moslims opriep vooral zelf na te denken, in plaats van zich blind te laten leiden door het heilige boek en de woorden van de imam.

Een partij gedijt bij denkende mensen. Dat geldt niet alleen voor linkse partijen. Ook bij de VVD missen ze iemand als Ayaan Hirsi Ali. Zij brak door alle conventies heen om haar standpunten kenbaar te maken. Dat deed ze met gevaar voor eigen leven. Ook Hirsi Ali is een denker, een schrijfster, wier boeken prikkelen.

Waar ze eerder met de botte bijl de islam te lijf ging, lijkt ze de laatste jaren milder. In haar laatste boek, Ketters, slaat ze een vriendelijkere toon aan en reikt ze hervormingsgezinde moslims de hand.

Niemendalletjes
Vaak worden dwarse denkers uit de partij geflikkerd. Te moeilijk. Te bewerkelijk. In de hele Tweede Kamer zit nu niemand die een fatsoenlijk boek kan schrijven. De boekjes van Alexander Pechtold (D66), Sybrand Buma (CDA) en Klaver waren verontrustende niemendalletjes, waarschijnlijk geschreven door de communicatiestagiair die in de bezemkast alle interviews uittikte en bundelde.

In die zin is Thierry Baudet (Forum voor Democratie) een verrijking. Een schrijver. Een denker. Het zou hem echter sieren als hij ook een keer de zaken van een andere kant bekijkt. Het resultaat kan een bredere en eerlijkere blik opleveren.

De grote vraag is nu, terugkerend bij Femke, of de burgemeester blijft schrijven. Blijft ze nadenken, blijft ze die provocatieve vrijdenker, die stelling durft te nemen, waardoor ik een gelovige Femkenist werd? Met andere woorden: Femke, rij nog vaak door rood!