Ja, toen hadden ze me, de studenten van het Nova College in Haarlem

Deze column is gekaapt, zoals vorige week mijn mailbox werd gekaapt. Door de studenten van het Nova College in Haarlem. In een bombardement van berichtjes vroegen zij om, nee eisten zij, een recensie in Het Parool van het ‘onwijs inspirerende boek ‘dat hun Abbie Chalgoum heeft geschreven: Ik blijf bij je, in september verschenen bij uitgeverij Prometheus. ‘Wij gunnen het hem. (Zijn boek is heel goed.)’

Dat Ik blijf bij je op 11 september wel de boekenpagina’s had gehaald, zij het in de rubriek Signalement, daaraan hadden zij geen boodschap. Dat mevrouw de coördinator boeken dit najaar weer wordt platgegooid met boeken en mails over boeken die eigenlijk óók in de krant zouden moeten, met per week ruimte voor drie dan wel vier recensies, het kon ze aan hun reet roesten. Ik kies ook te veel voor ‘buitenlandse bullshit’, vond een van hen.

Over Abbie Chalgoum: in 1983 arriveerde hij vanuit Marokko in Nederland. Hij werkte zich op tot de knuffelallochtoon van Venlo, werd mbo-docent en stond op de kieslijst van de PvdA. Maar in 2013 belandde hij in een depressie en ondernam hij een zelfmoordpoging. ­Toneelschrijver Alwin Grijseels hielp hem zijn levensverhaal op te tekenen en hoe hij de drank en de duistere stemmen in zijn hoofd overwon.

Een student die altijd een ‘enorme schijthekel heeft gehad aan school’ schreef hoe Chalgoum door zich 100 procent bloot te geven in zijn boek de drempel voor studenten lager heeft gemaakt om te praten over persoonlijke problemen en hulp in te schakelen. ‘Ik heb eerder deze week gevraagd aan meneer Chalgoum wat hij nu nog erg graag zou willen bereiken met zijn boek. Met een glunder in zijn ogen en een dromerige blik vertelde hij mij hoe vet hij het zou vinden als Het Parool een recensie over Ik blijf bij je zou schrijven.’ Een andere: ‘Om de drempel lager te maken wil ik wel een exemplaar voor u kopen zodat u er zelf geen geld aan kwijt bent!’

Ja, toen hadden ze me. Al waren de recensiepagina’s alweer vol. Dus nu deze column over een man die een groot inspirator is voor zijn studenten. Zo groot dat er zelfs werd gedreigd de mailboxen van al mijn collega’s bij de krant te bombarderen en collectief naar de customer service te bellen met de vraag om een recensie. ‘Wij kunnen het begrijpen als u dit vervelend vindt, en dat is stiekem ook een beetje ons doel. Nogmaals benadruk ik dat wij het onwijs zouden waarderen om Abbie wat voorrang te geven. Ik hoop dat u een onwijs fijne dag hebt.’

Zo goed dan, Achraf, Inesa, Tijn, Dilara, Julien, Julia, Daniele, Tom, Dana, Patrycja, ­Gilbert, Madelief, Sofie, Storm, Romeijn, Teun, Roemer, Thijs, Donny, Theodor, Menno, Marit, Henk, Dominique, Roy, Yvo, Björn, Felonius en Nara?

Marjolijn de Cocq schrijft elke week een column voor Het Parool. Lees al haar columns hier terug.

Reageren? m.decocq@parool.nl