Ik verheug mij al jaren op tribunalen. Allemaal mannen in mooie pakken achter een lange tafel

Helemaal tevreden over de verkiezingsuitslag ben ik niet. Ik had gehoopt dat Forum voor Democratie samen met BBB een onwrikbaar machtsblok zou vormen, waardoor de kans op tribunalen veel groter zou worden. Goede naam voor een nieuwe partij overigens: De Tribunalen.

Ik verheug mij al jaren op tribunalen. Desnoods reis ik ervoor naar Overijssel. Ik hoop met een stuk touw om mijn nek. Ik ken het nu eigenlijk alleen uit films van Paul Verhoeven, maar dat waren nogal ongeorganiseerde tribunalen. Mij kaalscheren en inwrijven met mensenstront, dat ken ik wel. Kaal ben ik al en de dagelijkse stront in mijn ogen is Twitter.

Nee, ik bedoel echt een fijn, netjes georganiseerd tribunaal. Hoe de communistenjacht ooit in de Verenigde Staten werd georganiseerd vond ik er heel aantrekkelijk uitzien. Allemaal mannen in mooie pakken achter een lange tafel, midden in een mooie zaal en dan regisseurs die moesten zweren dat geen enkele cowboy in hun film, met zijn hoed in de hand, richting Moskou bad.

Als het er ooit van komt, een fatsoenlijk tribunaal, dan wil ik dus niet met een touw om mijn voeten achter een tractor naar een houten podium midden op een plein in Emmen worden getrokken, met het woord Columnist op mijn voorhoofd gekliederd.

Een leuk zaaltje graag en dan alles heel formeel. Dat vind ik de fijnste tribunalen. Duidelijke vragen ook, die iets te hard op me worden afgevuurd. “Klopt het, meneer Dijkshoorn, dat u in bepaalde columns op zogenaamd ironische wijze hebt gedroomd van stallen vol met naakte boeren die elke dag alleen twee deciliter afgewerkte motorolie te drinken krijgen?”

“Nee, meneer de voorzitter.”

“Klopt het, meneer Dijkshoorn, dat u in 1992 plezier hebt beleefd aan een film waar geen enkele boer in voorkwam? En zo ja, hebt u toen de aftiteling helemaal bekeken en deed u dat samen met andere bioscoopbezoekers die graag kijken naar een film zonder boeren en wat zijn hun namen?”

“Ja. Ze heten Peter en Rob.”

“Klopt het dat u soms Engelse liedjes zingt en dat u op een verjaardag in 2018 heel hard, gekleed in mannenlingerie, het liedje I Will Survive hebt staan zingen? Laat de foto maar zien.”

“Ja dat ben ik, voorzitter.”

“In welk land wonen we?”

“Nederland, voorzitter.”

“Laatste vraag. Klopt het dat u, vlak na de verkiezingsuitslag in maart 2023, een bakfiets vol met levende jonge varkentjes en kippen het gemeentehuis van Emmen binnen hebt gereden en dat u toen enkele keren hebt geroepen: ‘Dood aan de mens, leve de dieren?’”

“Dat klopt, voorzitter.”

Nico Dijkshoorn schrijft wekelijks een column voor Het Parool.

Reageren? n.dijkshoorn@parool.nl.