Lezersbrief
‘Het evenementenbeleid in Amsterdam is een grote grap’
De groene openbare ruimte van Amsterdam is overgeleverd aan de willekeur van de burgemeester, schrijft Erik Bouwer (Mokum Reclaimed) in deze ingezonden brief.
Donderdag op de agenda van de gemeenteraad: het voorstel voor het aangepaste evenementenbeleid. Je zou verwachten dat het groene college rekening houdt met de – ook door Femke Halsema geconstateerde – toenemende weerstand tegen geluidsoverlast en het gebruik van openbare stadsparken als bedrijfsterrein voor commerciële evenementen. Of dat er iets is gedaan met de nieuwe werkelijkheid rondom de coronapandemie. Maar uit een analyse van het bijgestelde evenementenbeleid, opgesteld door ons, blijkt niets van dit alles.
Een van de belangrijkste aanpassingen in het bijgestelde beleid is het in de APV vastleggen van een nieuwe definitie van het begrip ‘evenement’ (vergunningvrij: was 100, wordt 250 deelnemers). Hiermee zet het college de deur wagenwijd open voor een veelheid aan kleinschalige evenementen met een geluidsbelasting tot 85 dB. Dat betekent op meer plekken in de stad meer en langer herrie. Ook het volledig overbelaste Westerpark (na twee jaar praten en opstellen van breed gedragen alternatieve plannen) blijft opgezadeld met 123 evenementen per jaar. En op het Rembrandtplein zijn acht evenementendagen toegestaan, maar ‘voor een ijsbaan op deze locatie geldt dat gemotiveerd kan worden afgeweken van de maximale duur van het evenement, omdat dit geen extra overlast oplevert voor de omgeving’. IJsbaanbaas Frans Stuy heeft carte blanche.
Ook merkwaardig: het college heeft in het bijgestelde beleid niets gedaan met het Actieplan Stad in Balans van meer dan 20 bewonersorganisaties (mei dit jaar), of met het Volksinitiatief van Mokum Reclaimed (september vorig jaar). Voor de meeste locaties verandert er weinig tot niets.
Dat dit college de eigen agenda op het gebied van duurzaamheid, leefbaarheid, rechtszekerheid, democratie en inspraak volstrekt niet serieus neemt, blijkt ook uit het feit dat de burgemeester nog altijd haar discretionaire bevoegdheid kan inzetten om af te wijken van locatieprofiel én evenementenbeleid.
Daarmee is de groene openbare ruimte van deze stad overgeleverd aan de willekeur van de burgemeester. Of die van de stadsdeelvoorzitter, want die heeft een mandaat zonder enige vorm van democratische controle. Kortom, het ‘bijgestelde’ evenementenbeleid is een belediging voor de gemeenteraad én voor de inwoners van Amsterdam.
Erik Bouwer (Mokum Reclaimed), Amsterdam
