GroenLinks, PvdA en SP moeten hun linkse toontje matigen

De nieuwe lente die het linkse Amsterdamse stadsbestuur vorig jaar aankondigde, is inmiddels uitgemond in een gure herfst.

De stad gaat gebukt onder een afvalcrisis, een wooncrisis, een handhavingscrisis, een bouwcrisis, een druktecrisis, een ­kade- en bruggencrisis en met het aftreden van wethouder Udo Kock is daar deze week een bestuurscrisis bijgekomen.

Een nieuw geluid? Regengekletter zul je bedoelen.

Udo Kock heeft zo zijn nukken en op het stadhuis zullen vast ambtenaren te vinden zijn die het vertrek van de D66-wethouder vieren met een dansje, maar Amsterdam gaat deze man missen. Hij heeft ervaring, finan­ciële kennis en als ik een wethouder zou moeten aanwijzen die namens de stad de ingewikkelde onderhandelingen gaat voeren over afvalcentrale AEB, zou ik blind voor Kock kiezen, met zijn ervaring bij het IMF en de Wereldbank; en niet voor een wethouder die moet putten uit ervaring bij de Woonbond of Mama Cash.

Met het vertrek van Kock verdwijnt de belangrijkste liberale stem uit het college. Ook dat is een gemis. Het stadsbestuur van GroenLinks, PvdA, SP en D66 mag links zijn, maar is er niet ­alleen voor linkse Amsterdammers en dat lijken ze weleens te vergeten in de Stopera.

Dan is het goed om een tegengeluid in huis te hebben, dat een ander contingent Amsterdammers vertegenwoordigt.

Dat Kock aftreedt, komt niet helemaal uit de lucht vallen. De liberale D66’er botste regelmatig met zijn coalitiegenoten. Wat hem betreft mag Schiphol uitbreiden en daarmee jaagt hij GroenLinks in de gordijnen.

Zijn inspanningen om internationale bedrijven en expats naar Amsterdam te halen, liggen weer gevoelig bij de SP.

Afgelopen maandag kreeg Kock nog op zijn kop van de SP toen hij het pleidooi van ondernemers omarmde om meer ­toeristen naar Noord te halen. ‘Onbestaanbaar, onzinnig en onverantwoord,’ twitterde Erik Flentge, fractievoorzitter van de SP.

Dan is de liefde wel over.

Het vertrek van Kock was voor D66 een mooi moment geweest om uit de coalitie te stappen. De liberalen zakken steeds dieper weg in een college dat de stad en de vrije markt vooral wil reguleren.

Het ene verbod volgt op het andere: Airbnb, met een dispuut over de gracht varen, beleggen in een tweede woning en wellicht komen daar nog restricties bij voor prostitutie op de Wallen en lachgas op festivals. De bouw van middeldure woningen, het belangrijkste verkiezingsthema van D66, blijft achter, onder meer doordat vastgoedpartijen de dure stad de rug toe keren. Daar sta je dan, als D66.

Toch kiest fractievoorzitter Reinier van Dantzig ervoor verder te gaan met dit college, zonder wethouder Kock. Hij weet ook dat de crisis bij AEB geen onderwerp is dat Amsterdammers dusdanig bezighoudt dat ze een val van het college rechtvaardigt. Hij weet ook dat GroenLinks, SP en PvdA klem zitten: ze hebben D66 nodig. Het enige alternatief is de VVD, maar die gaat de linkse partijen niet aan een meerderheid helpen.

Dus kan Van Dantzig eisen stellen, bijvoorbeeld op het gebied van de bouw van middeldure woningen, een onderwerp dat Amsterdammers wél intens bezighoudt.

Voor GroenLinks, PvdA en SP is het zaak hun linkse toontje te matigen. Natuurlijk is het interessant om prat te gaan op plantaardig voedsel, een zesurige werkdag en white-privilege-­trainingen voor ambtenaren, maar elk woord dat ze aan deze linkse hobby’s besteden, zorgt voor meer verwijdering met D66.

De stad kampt met grote problemen, die serieuze aandacht verdienen. Een nieuwe lente boeit nu even niet. Zorg liever dat alle Amsterdammers, links en rechts, een beetje goed door deze herfst heen komen. Dat is al ingewikkeld genoeg.

Politiek verslaggevers Michiel Couzy en Ruben Koops belichten beurtelings op zaterdag in ‘Republiek Amsterdam’ een politiek onderwerp uit de stad.

Reageren? m.couzy@parool.nl