Een verkeersbord als ‘kunstuiting’ in Zuidoost: schitterend!

Laatst fietste ik op een snikhete dag met mijn gezin op de Bijlmerweide, een stuk Amsterdam dat zich ­bevindt tussen mijn huis in de Watergraafsmeer en de Gaasperplas. Ik ben persoonlijk helemaal gek op de Bijlmer, maar kan me er niet oriënteren. Ik heb een abominabel richtinggevoel. Ik zwalkte met mijn fiets over een smal pad, onderwijl op Google Maps loerend, mijn ­gezin argwanend achter mij.

“Dit is een voetpad!” riep een oud paar. “Dat weet ik!” riep ik quasimonter. Ik zwalkte verder, vrouw en kinderen volgden gegeneerd.

Aan het eind van het pad – inmiddels zeer bezweet en chagrijnig – werd ik getroffen door iets dat mijn humeur onmiddellijk verbeterde. Het was een blauw verkeersbord met daarin het witte silhouet van een vader met een kind, dat aangeeft dat men een wandelpad gaat betreden.

Alleen was het geen gewoon ­verkeersbord, maar in schitterend mozaïek uitgevoerd. Onder dat bord was een wit bordje geschroefd, met daarop de droge tekst: ‘kunstuiting’. Schitterend!

Ik had de tegenwoordigheid van geest om een foto te maken en die op Twitter te zetten, waarna ik in contact kwam met de kunstenaar, Peter Vial. Dit is zijn verhaal over het bord:

‘De voetgangersverkeersborden in de Bijmerweide waren al lange tijd haveloos of bespoten met verf. Het leek er niet op dat het stadsdeel ze op zou gaan knappen. Net in die tijd deed Mark Rutte een oproep tot ‘de participatiesamenleving’. Wat zou ik daar, als kunstenaar, mee kunnen? Ik kwam uit bij deze voetgangersverkeersborden: guerrillamozaïek.’

‘Op eigen initiatief heb ik de borden, tien in totaal, gerestaureerd met glasmozaïek en in hun functie hersteld. Nu staan er zes in de Bijlmerweide en drie in het centrum, eentje is er gestolen.’

‘Toen stadsdeel Zuidoost ­erachter kwam, plaatsten ze er een normaal, echt bord bij – ze wilden de mozaïekborden niet weghalen omdat de buurtbewoners ze mooi vonden. Maar er was een juridisch probleem: als er iemand bekeurd zou worden op het voetpad, bijvoorbeeld een fietser, zou die kunnen zeggen dat mijn bord niet echt is. De reac­ties waren niet van de lucht, want ieder mens begrijpt wat met het gerestaureerde bord wordt bedoeld. Bovendien: er wordt niet gehandhaafd. Uiteindelijk hebben ze er maar de vermelding ‘kunstuiting’ bij gezet, en ze zijn geplaatst bij kleine zandpaadjes.’

Peter Vial is een goede burger omdat hij de publieke ruimte na een kleine aansporing van Mark Rutte himself onder handen heeft genomen en mooier heeft gemaakt. De ambtenaren van stadsdeel Zuidoost hebben zich ware ambtenaren getoond in de meest droge zin des woords, en de werken van Vial met de simpele toevoeging ‘kunstuiting’ omgetoverd in verkeersborden, esthetische mozaïeken én conceptuele kunstwerken ineen.

Aan eenieder die hieraan heeft bijgedragen wil ik zeggen: chapeau!

Gijs Groenteman (1974) is schrijver, presentator en journalist. Wekelijks schrijft hij voor Het Parool een column. Lees al zijn bijdragen in het archief.

Reageren? gijs@parool.nl