Dit zijn de 5 finalisten die naar de titel nachtburgemeester dingen

‘Ik wil de vrijheden bewaken die we in de nacht hebben verworven’

Deze nacht is van mij, dat is de titel van een liedje uit een film waar ik afgelopen jaar in mocht spelen. En sindsdien heb ik me deze zin toegeëigend. Want het is zo; de nacht ís van mij. Niet alleen van mij natuurlijk, gelukkig niet. Maar als ik zo rond een uur of 6 in de ochtend, in de stilte van de stad naar huis fiets, dan voelt dat wel zo.

Ik denk dat ik een hele goede nachtburgemeester zou zijn. Een van de belangrijkste aspecten die ik momenteel mis, is een gezicht en een stem van de nacht. En deze taak heb ik de afgelopen tijd al deels mogen vervullen. Ik heb mogen spreken tijdens ‘De Nacht Wacht’-manifestatie op het Museumplein, en ik was het gezicht van ‘De nacht staat op’. Twee momenten waarop ik mijn liefde voor en het belang van de nacht met het grotere publiek mocht delen.

De nacht is voor mij, en voor velen met mij, een plek waar we onszelf hebben mogen ontdekken en vieren. Waar de oordelen en beperkingen van de dag er niet toe doen. Waar vriendschappen voor het leven worden gevormd en nieuwe families ontstaan. Zo ook bij mij.

Ik zou het een voorrecht vinden als ik de nieuwe nachtburgemeester word. Ik wil mijn steentje bijdragen om de vrijheden die we hebben verworven in de nacht te bewaken en uit te breiden. Want de nacht is dan wel van mij, maar ook van jou.
Joost Gimbel is dj, presentator en mede-oprichter van The Drag Agency.

‘Gentrificatie, haat en verpreutsing bedreigen de vrije nacht’

Als Amsterdammer ben ik een product van de stad en haar nacht. Vanaf mijn 15de glipte ik het centrum in om daar bartenders, bouncers, sekswerkers en muzikanten te interviewen. Ik begon als optredend dichter en activist bij punktenten, kraakpanden en illegale feesten, en ontdekte daar de tolerantie en acceptatie die ik overdag zo miste.

De nachtburgemeester moet alles op alles zetten om deze gemeenschappen, die vaak door de politiek opzij geschoven worden, te ondersteunen: zet een solidariteitsnetwerk op om kraakpanden te helpen aan fondsen en legitimiteit, bied jonge, experimentele kunstenaars een podium en toon solidariteit met sekswerkers wanneer zij inspraak eisen in de toekomst van hun sector. Ik doe dit nu al als eventorganisator, maar zie op dit vlak grote kansen in het nachtburgemeesterschap.

Als tiener begon ik ook al in de politiek, een jonkie tussen de oudere activisten en campagnestrategen. Ik kreeg hier de kans te knokken voor mijn gemeenschap en families, en leerde dat met solidariteit en luisteren naar andere perspectieven veel meer mogelijk is. We moeten de juiste mensen met elkaar in contact brengen en herrie schoppen wanneer nodig.

Ik houd zielsveel van het vrije, vreemde Mokum, maar ook hier bestaat die vrijheid soms uit een dunne laag. We mogen niet accepteren dat de nacht niet voor iedereen veilig en toegankelijk is. Ik pleit dan ook voor het terugkeren van de nachtbus, veilige kleedruimte in de Reguliersdwarsstraat en Ask for Angela-campagnes in clubs. Gentrificatie, haat en verpreutsing bedreigen de vrije nacht, en de nachtburgemeester moet zich hier keihard tegen verzetten.
Freek Wallagh is dichter, politicoloog, eventorganisator en activist.

‘De nacht moet veiliger, zichtbaarder, toegankelijker en meer divers worden’

Bij de nacht voel ik me thuis, ik voel een natuurlijke klik met de mensen die ik in deze uren ontmoet. De nacht is rijk aan ondernemende, creatieve, vindingrijke, gedreven en gepassioneerde mensen met een visie die ruimte verdienen.

Toch wordt de maatschappelijke meerwaarde van het leven in de nacht vaak overschaduwd. De dag is de norm en vormt de status quo, de nacht wordt hierbij gedwongen tot conformeren. Nachtcultuur wordt vaak gezien als een secundaire vorm van cultuur en weggezet als hedonistisch. Dit moet anders!

In onze constant groeiende hoofdstad staat de nachtcultuur onder druk. Het gebrek aan ruimte binnen de stad brengt ook voor de nacht uitdagingen met zich mee, zo wordt de nacht minder toegankelijk voor nieuwe initiatieven en steeds duurder voor de bezoeker.

In de nacht heb ik mezelf, net als vele anderen, kunnen vormen tot wie ik ben. Ik ben gedreven om mijn liefde voor de nacht in te zetten voor het creëren van ruimte voor iedereen. Ruimte in de breedste zin van het woord, van fysieke ruimte tot ruimte binnen het gesprek dat we voeren.

De nacht verdient een plek in het Amsterdamse straatbeeld om te doen waar zij het beste in is: een plek zijn om vrijheid te ervaren, om samen te komen, om te experimenteren als persoon en als maker, om nieuwe relaties aan te gaan en om nieuwe talenten, trends en genres te vormen. Als nachtburgemeester wil ik me de komende twee jaar onvoorwaardelijk inzetten voor een nacht die veiliger, zichtbaarder, toegankelijker en meer divers is.
Jalien van den Tweel is kunstenaar en werkzaam binnen de suïcidepreventie.

‘De nacht moet op de politieke agenda voor passend beleid’

De nachtburgemeester van Amsterdam is een echte verbinder. Een verbinder die een nacht garandeert, eentje met ruimte voor al haar bruisende creativiteit. Een nacht met een infrastructuur die bestaat uit sociale, economische en politieke invalshoeken waarbinnen de nachtburgemeester en de nachtraad de diverse identiteiten van de nacht representeren.

Een infrastructuur waarbij echte veiligheid wordt gewaarborgd met behulp van scholing, een keurmerk en sociale controle. Een infrastructuur met aansluitende subsidies en fondsen, waarbij de autonomiteit juist wordt gestimuleerd en bijdraagt aan de toegankelijkheid van de nacht. Een plek voor iedereen, waarbinnen wordt samengewerkt met de gemeente en de brug wordt geslagen naar de politiek, om onze plek op de politieke agenda te verzekeren en zo passend beleid te garanderen.

Vanaf de puberteit vond ik mijn plek in de nacht. Als vrijwilliger bij de lokale soos, een Limburgs buurthuis, kwam ik in aanraking met de betekenis van de nacht voor de jeugd. Het vormen van een thuis met een gekozen familie, waarin je mag zijn wie je bent en ontdekken wie je wil worden. Als tiener was ik actief binnen diverse rollen binnen de festival- en eventwereld wat heeft geleid tot mijn positie als clubmanager van Bret. Hier heb ik geleerd hoe een community zich vormt en inzicht gekregen in het financierings- en vergunningstraject van onze stad.

Tegelijkertijd heb ik het researchplatform Muto Studio opgericht, waarbij tijdens de coronapandemie het gesprek werd gestart met diverse soorten deelnemers van de nacht. Ik bezit de stem van de nacht en spreek de taal van de dag en zo werk ik hard om ons thuis te waarborgen en te beschermen waar ik het meeste van houd. Samen zijn we de nacht.
Anke Straten is eventpromoter en doet als student onderzoek naar de Amsterdamse ravecultuur.

‘De nacht is sensueel, plezier moet in de etalage’

Als nachtburgemeester ben ik de ambassadeur van de geneugten van de nacht. De nacht is de bakermat van liefde, extase, romantiek, de nacht maakt sensueel en gevoelig en is creatief. Ik wil me inzetten vanuit sekspositivisme.

In een steeds preutsere samenleving krijgt zelfcensuur steeds meer grip op het individu. Een slecht zelfbeeld en schaamte maakt onnodig onzeker en angstig. En zo eist elke tijd z’n eigen emancipatie op. Deze strijd is nooit af. Gelijke waarden en rechten moeten altijd opnieuw bevochten worden.

De nacht bezit een emancipatoire kracht voor allerlei identiteiten, maar dan moet die nacht wel toegankelijk zijn. Dat gaat bijvoorbeeld over entreeprijzen, maar ook over veiligheid van vrouwen en de lhbtqia+-gemeenschap. En het plezier moet in de in de etalage. In clubs en cafés vinden mensen mededogen, zelfvertrouwen, wederzijds begrip, onvermoede zelfreflectie en – natuurlijk – veel plezier.

Zoals ik het zie moet de stichting aandacht blijven vragen in de media voor het plezier dat uitgaan biedt, en een zichtbare nachtburgemeester moet daar een belangrijke rol in spelen.
Anne Rodermond is manager bij Club Church.